Ik mocht van de week een gesprek doen met Vino. Vino’s baasje wilde graag weten hoe het nou kon dat Vino ineens niet meer alleen thuis kon blijven.
Controlevragen:
- Waar slaapt Vino: wat hij laat zien is een beeld vanaf de grond waarbij hij
tegen de hoek van een groot oppervlakte aan kijkt. De ramen zitten vanuit zijn blik vrij hoog in de kamer. Als ik het goed interpreteer ligt hij in de slaapkamer, kijkt hij tegen de hoek van het voeteneinde aan en ligt hij laag bij de grond.
- Wat krijgt hij te eten: het eerste wat in mij opkomt is vers voer, vleesmenu’s uit van die rollen.
Terugkoppeling baasje: De controlevragen kloppen idd allebei, hij ligt sinds hij niet meer alleen durft te zijn bij ons op de slaapkamer omdat hij van angst de deurpost te grazen nam.En krijgt vers vlees sinds hij een auto imuunziekte heeft nl SLO.
Vragen die je graag in het gesprek wil behandelen:
- Waarom kan je niet meer alleen zijn?
- Waarom blaf je op alles en naar iedereen?
- Hoe kunnen we dat samen onder controle krijgen?
- Heb je pijn?
Indruk van het dier tijdens het gesprek:
Lief maar erg afwachtend. Kwam niet zo dichtbij in het gesprek als andere dieren. Moeilijk te bereiken en niet vast in zijn antwoorden. Het kostte moeite hem deel te laten nemen in het gesprek. De momenten dat ik hem “had” waren kort en ik moest steeds opnieuw “inloggen”.
Uitwerking van het gesprek:
1. Als ik start met het gesprek zijn mijn honden binnen erg onrustig, buurthondje ook, ze zijn alert en blaffen. Onrust kenmerkt de start. Ook hoor ik knallende geluiden. Zodra ik dat geregistreerd heb stopt de onrust en verstomd het geluid. Rust keert terug. Voor mij signalen dat de onrust en de knallen het startpunt zijn geweest in de problemen het het alleen thuis zijn. Kan het zijn dat de vuurwerkperiode de basis tijd is geweest voor het plotselinge niet meer alleen thuis willen zijn? Is het zo ongeveer begonnen in de aanloop naar oud en nieuw? Te denken valt aan de periode Okt/ nov waar de knallen toenemen. Ik vraag hem of hij me kan laten voelen wat hij voelt en wat hij aan het doen is als je weg bent. Ik voel me direct heel alleen, nerveus en krijg een brok in mijn keel alsof ik moet huilen. En een zwaar gevoel in mijn maag. Ik zoek jou overal en zoek naar dingen waar jouw geur aan zit. De deken op de bank, de plek waar je zit. Ik zoek jou. Ik mis jou. Voor mij voelt dit direct als missen en onzeker worden. Angst voor wat er gebeuren gaat. Wat als het buiten weer onrustig word. Ik denk dan ook dat hij ergens in de vuurwerkperiode geschrokken is van knallen en het daarom niet meer fijn vind om alleen te zijn. Opvallend is een soort gevoeligheid in zijn oren. Daar kom ik bij vraag 4 op terug.
2. Waarom blaf je zoveel: ik voel een aangespannen lijfje, vooral in zijn nek. Gevoelig op de maag en constant in een staat van alertheid. Spanning lijkt vrij hoog bij hem. Alsof hij constant op zijn tenen loopt. Een stukje aanleg zegt hij, maar ook erg gevoelig voor spanning en het niet hebben van controle over situaties. Een bezig baasje die graag wil laten weten dat er iets gebeurd. Maar dat geeft hem ook spanning en “werkstress”. Staat constant “aan”.
3. Wat te doen? Allereerst moet er gewerkt worden aan het alleen zijn. Dat geeft hem veel stress. En hij is al vrij gevoelig voor stress en bouwt dat op. Kan het niet goed verminderen. Dus alleen zijn geeft hem extra stress bovenop zijn nerveuze inborst en aard. Dat moet echt stap 1 zijn om dat weer onder controle te krijgen. Mocht dat zelf niet lukken, vraag hulp van een goede gedragsdeskundige in de buurt of kom bij mij in mijn verlatingsangst trainingsprogramma en dan werken we samen online. Wat ik ook zou aanraden bij hem omdat hij constant aan staat is iets om te ontspannen. Te denken valt aan massage of bijv etherische oliën. Massage kan je zelf doen door bijv naar t-Touch te kijken en er zijn in NL ook mensen die werken met etherische oliën voor dieren. Ik denk dat dat hem meer rust geven kan omdat het vrij in zijn aardje zit dingen aan te trekken, mee te zeulen en onrust te hebben in zijn dagelijkse dag.
4. Pijn: nee ik kon niet echt plekken in zijn lijf vinden die echt problemen geven. Ik ben zijn lijfje helemaal nagelopen. Wat wel erg opvallend was waren zijn oren. Met name links leek geluidsgevoeliger als rechts en daar had ik het gevoel alsof er water in zat. Zo hoorde het zich aan in elk geval bij de knallen. Kan zijn dat dat een oud probleem is geweest en wat te maken heeft met de oorsprong van het niet meer alleen thuis kunnen zijn. Dus dus dat hij zere oren heeft gehad bij het ontstaan van het probleem maar het zou ook van heden kunnen zijn. Wel iets om even over na te denken of hij oorklachten had of heeft. Maar een andere oorzaak kan zijn dat hij wilde laten weten dat hij geluidsgevoelige oren heeft en dat dat in verband staat met zijn nerveuze karakter. Het lukte me niet goed daar uitsluitsel over te krijgen.
Terugkoppeling baasje op gesprek:
Wauw Esther we zijn er echt van onder de indruk van wat je uit het “gesprek”met Vino haalt. Het klopt dat hij altijd al bang is geweest van vuurwerk en idd nu we terugdenken is het zo dat hij in december 2019 heel erg gestresst was. Was echt niet normaal hoe zielig.
Vanaf toen is de verlatingsangst zich denk ik wel op gaan bouwen.
Hij kan idd niet afschakelen daarom leg ik hem na de grote ronde wandelen altijd in de bench om hem even verplicht dit rust te geven en dan kan hij zo maar een uur of 2 rustig liggen. Voor de rest is hij altijd bezig om iedereen weg te jagen.. Fijn dat je op dit moment in elk geval geen pijn voelde. Dat verhaal over de oren kan ik me wel indenken ja dat hij geluidsgevoelig is. hij heeft verder nog nooit klachten aan de oren gehad.