Ik mocht met Meis van ongeveer 15 jaar oud praten. Meis voelde zich de laatste tijd niet zo lekker, slaapt veel en eet weinig. De baasje waren erg ongerust en wilden graag weten of het haar tijd was om te gaan of dat ze daar andere ideeen over had. Ze wilden haar niet laten lijden en haar vertellen dat het een eer was haar in hun leven te hebben.
Indruk van het dier tijdens het gesprek:
Heel erg helder. Heel daadkrachtig en duidelijk in waar ze staat en waar ze is in haar leven en wat ze graag wil.
Uitwerking van het gesprek:
Je baasjes maken zich zorgen om jou. Kan je me vertellen in welke fase je bent, hoe je je voelt en wat jouw verwachtingen zijn. Wil je zelf sterven of heb je hulp nodig bij levensbeëindiging?
Haar antwoord is heel eenduidig, ze zit in een van haar laatste fases van het leven. Een oude dame die zich voorbereid om te gaan. En daar hoort bij dat ze goede en slechte dagen heeft. Dat ze veel slaapt en soms niet eet. Juist deze fase wil ze erg graag zelf doorstaan. Ik ben oud en op maar ik zou deze fase niet willen missen. Het hoort voor mij bij het bestaan. Ze lijdt nog niet en hoopt op een vredige manier zelf te kunnen sterven als haar tijd daar is. Ze draagt deze tijd met trots, dat was wat vooral heel erg op viel in de hele mooie gesprek. Ze lijkt zich volledig over te hebben gegeven aan dat alles langzaam gaat en vind het fijn dat het zo rustig en geleidelijk gaat. Een trotse oude van dagen. Ze wil het heel graag zelf doen. Tenzij ze haar plas en poep niet meer kan ophouden, als dat gebeurd mag je haar helpen. Ook als het laatste stukje leven echt lijden wordt maar dat zal ze dan duidelijk laten zien. Maar als het even kan wil ze dat je haar nog gewoon even laat lopen. Ook de kleine momenten geniet ze nog van en zijn voor haar waardevol.
Ik heb haar lichaam doorgelopen op pijnklachten. Op iets wat kortademigheid na voel ik geen nare pijnen. Ook haar lichaam voelt ontspannen en oké. Wellicht zou je haar longen nog kunnen laten checken of ze daar bijv geen vocht heeft zitten wat haar ongemak kan geven. Ik voelde iets een gevoelige plek links onder in de long. Maar alleen zinvol als je idd ook een kortademigheid bij haar ziet.
Dan laat ze me een hand om mijn kin leggen alsof ze me dwingt haar aan te kijken en zegt ze, ik hou van jullie en dat het prima gaat. Goed genoeg voor haar althans.
Daarna laat ze me een soort kommetje van mijn handen maken waar ze een energiebol in plaatst. Dit heeft nog nooit een dier in een gesprek gedaan. De bol zit vol warmte liefde en energie. En dat wil ze verspreiden naar naar haar baasjes. Het grappige is dat ik me nog nooit met energieen heb beziggehouden en dat het totaal nieuw voor me is wat ze laat zien. Alsof ze hem loslaat in het huis van haar baasjes. Ze zegt ik neem mijn tijd en ik ben er nog even. Ze voelt zeer krachtig.
Ik hoop dat jullie iets aan dit gesprek hebben, de essentie is dat ze het het liefst zelf wil doen en je niet te bang moet zijn voor lijden. Bij het leven hoort doodgaan en dit wil ze het liefste zelf doen, tenzij het echt niet goed lukt of ze plas en poep laat lopen. Ze zal duidelijk aangeven als het niet meer gaat. Maar tot nu toe draagt ze het krachtig en vol trots
Esther, je hebt Meis en ons iets duidelijk gemaakt waarvoor onze grote dank. Het is waar ik stiekum op gehoopt heb…
Een paar daagjes later krijg ik van haar baasjes het bericht dat ze zich weer een stuk beter lijkt te voelen. Ze ligt heerlijk in het zonnetje te genieten.