Tux is een pleegkat van 1 van m’n liefste vriendinnetjes. Ik had al wel vaker gesprekjes voor haar gedaan maar nog niet met Tux. Ze vroeg zich vooral af of Tux wel gelukkig is met het leven en de situatie waarin hij zich bevond. Hij leek zo eenzaam en lichamelijk zit het helemaal niet mee. Tux kwijlt heel erg en daarom is hij altijd een beetje “viezig”. Niet erg voor de pleegmoeder maar of je daar als kat nou zo blij van word is de vraag. Dat en nog wat andere dingen wilden we graag weten. Tux woont 9000 om verderop en ik heb Tux nog nooit in levende lijve ontmoet. Natuurlijk ken ik de plek wel waar hij woont maar ook daar, in het pension, ben ik jaren geleden voor het laatst geweest. Ik merk wel dat het voor het visualiseren in een gesprek wel makkelijker is om de plaatjes die binnen komen beter in te schatten en dat het makkelijker is om dingen helder voor je te zien. Maar goed dan nog moet het kloppen met hoe hij is en wat zijn gewoontes zijn.
Controlevragen:
Wat vind hij qua eten heel erg lekker?
Waar slaapt hij meestal?
Waar staat hij als de blikjes verdeeld worden?
Als eten krijg ik door dat hij graag paté eet en iets wat het meest lijkt op rauw vlees, het lijkt op rund, gehakt.
Als vaste en favo slaapplek zie ik hem in een hoek, naast het gaas, in de zon op een soort rieten ding. Een rond ding waar je op kan liggen met een gat er in en een groen kussen.
Hij kijkt als er eten klaar gemaakt word van boven mee, hoog boven over het eten.
Antwoord baasje:
Hij eet inderdaad graag paté maar het allerlekkerst vind hij kaas!
Zijn vaste slaapplek.. ik zal het je laten zien, hij heeft er 2. Die staan samen inderdaad in een hoek, naast het gaas en in de zon. Hij kan bij de ene er alleen niet op liggen en het is niet van riet, de andere is turkoois van kleur en hangt er naast aan het gaas.
Als ik eten maak staat hij inderdaad vanaf boven, op een balk, met me mee te kijken wat ik aan het doen ben.
Blijft bijzonder hoe de dingen toch over het algemeen kloppend zijn. Je kan het nooit 100% goed hebben en soms is het moeilijk om de plaatjes, woorden of gevoelens juist in te schatten en daar een totaalplaatje van te maken. Het is altijd mijn interpretatie van dingen die er binnen komen. Maar in dit gesprek klopt het al met al goed en konden we de rest van het gesprek bespreken.
1)Heb je last van het kwijlen:
Het voelt alsof hij in rust niet echt controle heeft over z’n onderkaak en tong. Het voelt wat zwaar. Maar op zich last heeft hij er niet van. Het enige wat hij vervelend vind is dat hij vies word van z’n kwijl. Hij zou graag schoner willen zijn.
2) heb je ergens anders last van?
Het enige word wat ik hoor was nieren en Klein bolletje. Maar daar kan ik geen snars van maken eigenlijk. Zijn zijn nieren gecheckt? En waren die oké?
3) mensen: mensen zijn niet leuk. Ja op een afstand maar verder moet hij er niet zo veel van hebben.
4 en 5) vertrouw je je pleegmoeder en uitleg dat je hem soms mee moet nemen naar de dokter. Ook wil m’n vriendin graag laten weten dat ze hem nooit kwaad zou doen:
hij kijkt heel graag naar wat je allemaal aan het doen bent. Vaak van bovenaf kijkt hij graag hoe je aan het rommelen bent. Hij vertrouwt je, maar niet helemaal. Kriebelen op koppie mag, rest niet. Hij snapt na uitleg dat hij laastst naar de dokter moest maar dat heeft z’n vertrouwen wel beschaamd. Daarna had hij pijn in z’n bekkie en begon het kwijlen. Ik denk dan ook dat dat is geweest om tanden te trekken.
Maar hij gaat je laten merken dat het goed is. Hij zal langs je benen strijken, en dat is iets wat hij normaal gesproken niet doet.
6) verleden: het enige wat hij liet zien was een soort snack met rode ijzeren deuren, parkeerplaats van stofzand en langs een redelijk drukke weg. Meer wilde hij er eigenlijk niet over zeggen.
7) ben je gelukkig hier of zou een andere plek beter voor je zijn:
ja op zich wel! Hij heeft niet heel veel met andere katten maar vind het leven bij jou wel leuk. Hij liet zien dat hij graag in bomen lag dat mist hij soms. De vrijheid ook wel soms maar het was niet echt een halszaak. Hij is wel oké met de situatie. Maakt een vrij rustige indruk. Heb hem ook uitgelegd dat ik denk dat het voor hem ook niet goed meer is om terug de straat op te gaan. Hier heeft hij veiligheid. En dat snapte hij wel. Hij zou ook oké zijn met een andere plek zonder al te veel andere katten.
Ik denk dat hij al met al best oké is met de situatie. En denk dat hij het wel vervelend vind dat hij zichzelf niet altijd even goed kan schoonhouden, misschien dat je daar nog ergens iets voor hem kan betekenen. Hij begrijp dat het lijfelijk niet handig is om de vrijheid weer te krijgen. Hij gaat je laten merken dat hij oké is met de situatie door je langs je benen kopjes te geven.
Ik heb dit natuurlijk besproken met en Tux pleegmoeder was erg blij met het gesprek. Tux is een kat die bergen echt echt blij van word en een soort van alleen is dat maakte me zo onzeker over of ik wel het juiste doe voor hem.
Vandaag, een paar weekjes na het gesprek was het dan zo ver… ik kreeg een berichtje van m’n vriendin.. je raad nooit wat Tux vandaag voor de aller aller eerste keer gedaan heeft… hij heeft super onhandig kopjes proberen te geven tegen m’n benen.
Nou.. als je dat dan hoort… dan staan de tranen me in de ogen. Wat een mooi kado! Mooier kon hij haar (en mij) niet geven. Het is goed zo!
Thnx lieve Tux voor jou mooie gesprek en jou prachtige gebaar van vriendschap.
Ps Tux is nog beschikbaar voor adoptie, mocht jij een plekje in je hart en huis hebben voor deze verlegen lieverd laat het me weten dan verwijs ik je door