Huilende Maya

Ik werk regelmatig met honden met een trauma, zo ook Maya. Maya is een hondje wie op een verlaten plek is achtergelaten door haar oud eigenaren. De stichting die zorg draagt voor dit hondje wilde graag meer achtergrondinformatie. Soms kan het net dat laatste stukje zijn waardoor alle puzzelstukjes op z’n plek vallen.

Natuurlijk starten we ook met Maya met de controlevragen zodat we de inhoud van het gesprek een beetje kunnen meten. Kloppen de controlevragen goed, kan je er van uit gaan dat het gesprek verder ook kloppend moet zijn. 1) beschrijf de plek waar ze eet: Ze laat me zien dat ze buiten eet vlak naast het huis, maar heel herkenbaar en duidelijk aanwezig zijn de waslijnen. Die laat ze het meest duidelijk zien.  2) Waar speelt ze graag mee: Ze speelt heel graag met palmtakken, daar sleept ze graag mee. 3) Waar gaat Maya wandelen: Rotswanden, vlakte, vliegveld en opstijgende vliegtuigen, ik zou zeggen Hatovlakte naast het vliegveld. Antwoord Baasje: Ze eet inderdaad buiten, naast de muur. De waslijnen zijn er niet direct boven of naast maar de plek waar de waslijnen zijn is wel een hele belangrijke plek voor Maya. Daar verstopt ze zich vaak en speelt ze graag. Ze speelt inderdaad graag met takken van palmen maar ook graag met een bal. De plek die je omschrijft qua wandelen klopt, het is alleen niet Hatovlakte maar aan de andere kant van het vliegveld, ze gaat regelmatig mee naar Shut.

Als Maya en ik de controlevragen besproken hebben vraag ik haar naar de dag dat ze gedumpt werd. De vrolijke uitbundige en lekkere drukke Maya verdwijnt en maakt plaats voor heel veel verdriet, wanhoop en emotie. Ze huilt intens verdrietig. S morgens heel vroeg is ze in de auto gezet. Het was nog donker. Grijze luxe SUV. Ze heeft nog geprobeert de auto in te halen en bij te houden nadat ze er uit was gezet. Ze snapt totaal niet waarom ze weg moest want ze hield heel veel van haar familie. We kregen samen de gebeurtenissen voorafgaand aan de dump niet helder. We huilen samen en ik troost haar. Och wat is dit meisje intens verdrietig hier over. Ik hoop dat het gesprek haar helpt om het een plekje te geven.

Bij de foster is er een vechtpartij geweest waar een ander fosterhondje bij is overleden. De foster was niet thuis op dat moment en wil graag weten wat er is gebeurd. Ook omdat Maya uiteindelijk herplaatst gaat worden en de plek dus passend moet zijn voor Maya. Ik vraag haar wat er gebeurd is. Maya verteld: Maya houdt van jaagspelletjes. Dat spel vind ze supergaaf. Ze word heel enthousiast als ze dat verteld. Elza was een zachter type. Op zich vond Elza het wel leuk als ze nagejaagd werd maar het maakte haar ook bang. Die grens was bij haar flinterdun. Die fatale dag was het ook een jaagspel. Elza werd bang en begon te piepen. Dat piepen heeft bij Maya de knop omgezet in jachtinstinct. En heeft er toe geleid dat Elza doodging. Toen het piepen stopte stopte het spel. Het is niet iets wat Maya bewust gedaan heeft, meer in het heetst van het spel.

Nog een vraag was waarom ben je zo opdringerig en wat zou qua plaatsing het beste voor je zijn. Maya laat zich het best omschrijven als “haantje” ze wil alles meemaken en alles zien. Ze is er graag bij als er wat te beleven valt. Het is niet zo zeer dat ze heel opdringerig is qua aard maar meer dat ze niks missen wil. Gezien haar verhaal over Elza die erg onzeker en snel bang was zou ik haar niet snel plaatsen bij een onzekere jonge hond. Ik zou kiezen voor een grote stabiele reu die zich de kachel niet zo snel aan laat maken (geloof een typisch twentse uitspraak haha, in elk geval die zich niet zo laat imponeren door haar).

Terugkoppeling Foster: Ik herken heel veel in het verhaal. De stoere Maya en hoe je haar beschrijft en het spel wat ze speelde met Elza. Elza die inderdaad onzeker is en snel bang. Het zou goed kunnen dat dit is wat er gebeurd is.

Een dag later krijg ik nog een berichtje van de foster, ze had de dag van het gesprek heel veel geslapen en was nog nooit zo rustig geweest.

Vanmorgen in mn inbox nog een berichtje over Maya. Maya was kwijt geraakt op de wandeling. De foster had Maya in paniek rennend en hard huilend weer terug gevonden. Zo gelijkend met wat ze beschreef over haar dumping.. ik kreeg er kippenvel van. He meiske toch wat een trauma.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *