- Wat is de kleur van haar (weide) halster?
- Staat ze alleen in de wei of met een maatje/ meerdere maatjes?
- Heeft ze hoefijzers onder, of niet?
- is ze gelukkig
Hmm het gesprek was op z’n zachtst gezegd slaapverwekkend haha, niet omdat je saai was hoor lieverd, helemaal niet, ik zal het uitleggen.. Normaal voer ik de gesprekken altijd vlak voordat ik zelf ga slapen. Het huis is dan heerlijk rustig, iedereen slaapt en dan kan ik me het beste concentreren. Werkt voor mij eigenlijk het beste. Maar het was gek want steeds als ik de meditatietrap nam in dit gesprek viel ik in slaap. Telkens als ik dan maar besloot om het gesprek af te blazen was ik weer klaarwakker en genoeg energie om het gesprek te doen. Gek! dus nogmaals proberen en hup… weer in slaap… Na de 2e keer maar even uit bed gegaan, goed wakker worden en nogmaals proberen.. Ging niet super en het gesprek bleeg slaperig en was vrij kort. Achteraf vermoed ik dat het haar simpelweg gewoon een beetje te laat was om een gesprek aan te gaan en realiseerde ik me vandaag dat alle andere dieren die ik tot nu toe gesproken heb in Curacao wonen en het daar door het tijdverschil altijd einde middag is als ik gesprekjes aanga en ik vermoedelijk voor Europa echt een ander tijdstip moet gaan kiezen..
Kleur van je weidehalster is blauw, dat klopt volgens je baasje.
Je hebt geen hoefijzers onder en zegt dat je het heerlijk vind zonder die stomme lompe dingen. Het voelt als een bevrijding zonder die dingen en je zegt heel eigenwijs, hadden ze veel eerder moeten doen. Je baasje verteld me dat je inderdaad sinds 2 jaar geen hoefijzers meer onder hebt.
In mijn interpretatie sta je niet alleen op de weide. Hoewel ik een lege weide zie noem je 2 namen. Soesie/Suzie en Schiffer/shiva. Ik ga er dan ook van uit dat je niet alleen in de weide staat. Als je baasje en ik elkaar spreken word het een en ander pas duidelijk. Je staat alleen in de weide wel naast soortgenoten maar met een draad er tussen. Maar…. en nu word het bijzonder… Ik vroeg naar je maatje.. Soesie zei je… Soesie blijkt het koosnaampje te zijn van de vroegere overleden hond van jou baasje. Sasha kwam altijd mee naar stal en rende direct naar jou. Als jij Sasha zag begon je te hinniken. Jullie waren maatjes en blijkbaar ben je haar nog niet vergeten. Ontroerend deze wending.
Schiffer/shiva kunnen we zo gauw niet achterhalen, maar daar word nog even navraag gedaan bij familie omdat er wat nieuwe stalgenoten zijn gekomen. Wellicht dat daar later meer duidelijkheid over komt. Zo zie je maar weer dat het niet altijd een soortgenoot hoeft te zijn en weer je eigen interpretatie je in de weg kan zitten.
Over haar baasje en haar zei ze, “verstand komt met de jaren” Hier moest ze echt even om grinniken. Haar baasje en zij hebben het samen niet makkelijk gehad. Mijn baasje was te temperamentvol en was te doordrijvend vroeger. Ik weigerde dan gewoon. Dat gaf menig conflict. Nu zijn we beide wijzer en rustiger geworden. De benadering is anders geworden. We hebben onze weg gevonden. Pandour zit goed in haar vel en is gelukkig. Ze kwam me over als rustig en verstandig, ze praatte vrij zelfverzekerd. Ze is ze niet altijd geweest. Ook hier in was de terugkoppeling wel grappig. Haar baasje zegt, we hebben vroeger inderdaad veel strijd gehad! Beide ongelooflijk koppig en snel opgefokt. We zijn inderdaad rustiger geworden, maar eigenwijs is ze zeker wel. Ze weet precies wat ze wel en niet wil, een eerlijk en fijn paard.
Dank Pandour en baasje voor dit mooie gesprek.