Dora is pas mee verhuist van Curacao naar Nederland en haar baasje vroeg zich af of ze wel blij was met de verhuizing, of zich goed voelde en geen pijn had. Ook wilde ze graag waarom ze voor haar als baasje gekozen had.
controlevragen:
- waar eet Dora uit sinds ze hier in NL is
- wat is haar favo ligplaats
- hoe wandelt ze tegenwoordig.
De etensbak.. het is ingewikkeld, haha eerst riep ze staal, dus ik zei “dus je eet uit een stalen bak” “nee nee plastic en hol aan de binnenkant”. Ik begreep er geen bal van want ze bleef onduidelijk of het nou staal of plastic was. Dus ik besloot het verhaal maar zo neer te leggen bij haar baasje. dat ze zowel over staal als plastic sprak en dat ik maar koos voor plastic omdat ik er niet meer wijs uit werd. Bestaan er blijkbaar tegenwoordig ook een combinatie van die 2 materialen… De foto maakt duidelijk waarom ik er totaal niet uit kwam.
Haar favoriete ligplek is in de zon voor het raam, een heel groot raam, ik zou haast zeggen dat ze op de vensterbank ligt zo dicht ligt ze op het raam. Terugkoppeling: ze ligt inderdaad voor een heel groot raam, een schuifpui, lekker in de zon.
Ze wandelt langzamer en blijft vaak een beetje achter. Ze vind de Nederlandse wind maar koud en houdt niet van nat! Wat ze wel heerlijk vind is om in hoog gras te gaan. Daar geniet ze van. We bespreken de optie van een jasje/ dekje tegen de kou en dat lijkt haar wel wat. Ook zegt ze dat ze niet altijd mee gaat wandelen. Ze komt me wat mat en onzeker over. Terugkoppeling: Dat jasje gaan we regelen want ze heeft het inderdaad snel koud, helemaal in het begin. Toen rilde ze helemaal. Wel heel mooi want ik heb inderdaad vanmorgen nog met haar in het hoge gras gelopen, daar geniet ze van. Ze gaat niet meer mee op de lange wandelingen en vroeg me af of ze dat erg vond, zou je dat kunnen vragen en of ze het niet erg vind om aangelijnd te wandelen? Ze blijft inderdaad wat achter met wandelen maar niet altijd. Qua karakter is ze vrij introvert en onzeker. We praten hier nog even samen over want ik kreeg niet de indruk dat ze het erg vond dat ze niet altijd mee ging en ondanks dat ik haar aangelijnd zag lopen kreeg ik niet het idee dat het haar stoorde.
Op de vraag hoe ze bij haar baasje is gekomen en waarom ze voor haar gekozen heeft laat ze me een aantal dingen zien en horen. Ik hoor blaffende honden, zie haar over een weggetje lopen. Qua gevoel daarbij lijkt alles heel makkelijk te gaan, daar wil ze zijn, daar is het goed. Ze was er en dat was dat. Zelf probeer je dan de plaatjes in een verhaal te koppelen hoe het ongeveer gegaan moet zijn. Lastig want je probeert door de ogen van de hond te kijken. Ik zou zeggen dat ze of zelf blafte of er honden bij het huis van het huidige baasje waren die blaften en dat ze zo ontdekt werd. Ik denk dat ze zo binnen was zonder grote problemen vond ze dat ze er bij hoorde en daar mocht blijven. Terugkoppeling: ze was onze buurhond, daar waren nog 2 andere honden en die blaften veel. Ze ontsnapte regelmatig uit die tuin en kwam dan over de weg onze tuin in. Ze wilde niet meer weg en kwam steeds vaker. Uiteindelijk is ze gebeven.
Op de vraag of ze pijn heeft antwoord ze och ik word wat stram maar verder geen noemswaardige dingen. Ze laat me nergens pijnlijke plekken voelen. Terugkoppeling: Ze heeft atrose maar goede medicijnen.
We besluiten om nog even een testje te doen, zou het lukken om nogmaals snel contact te zoeken en nog een aantal vragen te stellen. Vooral over dat niet mee kunnen op de grote wandeling en of ze vind dat ze genoeg vermaak heeft voor haar leeftijd. We proberen het nogmaals en eigenlijk ging dit vrij makkelijk. Ze vertelde 2 dingen. Ze had het over vogeltjes, vogeltjes in de tuin (ik denk in een voliere want ik zie een soort kooi) die miste ze nu nog. Er mochten wel weer vogeltjes komen. En dat als ze alleen is en de anderen wandelen dat ze dan een kong wil, kan ze lekker rustig prutsen. Haar baasje moet vreselijk lachen. Op Curacao had ze een voederplaats in een oude bench in de tuin. Daar was het een drukte van belang met veel vogels, Dora vond dat prachtig! Daar achteraan jagen was een grote hobby. En haar kong… die zit nog in de container dus hopelijk gauw weer in ons bezit.