Blog

Terugkoppeling baasje:

Jeetje toch wel heel herkenbaar hoor.

Het baasje van Unga had een vraag over wat er nou mis ging bij het apporteren en over een aantal dingen die Unga erg onprettig vind en hoe haar baasje haar daar in tegemoed kan komen. Het enige wat er verteld is, is dat Unga niet geheel terugkomt om de bal te brengen maar dat ze verder wel makkelijk is in de omgang.

Controlevragen:

• Wat doet Unga als ze in de kennel zit?
• Wat vindt Unga het allerleukste spelletje?
• Wat doet ze heel vaak om aandacht te krijgen
• Welke kleur is haar nieuwe voerbak?

Unga vind de kennel duidelijk niet leuk, ze laat me zien dat ze zenuwachtig is en dat ze moet piepen. Haar leukste spelletje is de bal. Om aandacht te krijgen steekt ze haar neus onder haar baasjes arm en ze drukt zich er tussen. Voerbakkleur vond ik niet heel duidelijk, ik ga voor Limegroen.

Terugkoppeling baasje: De kennel vind ze inderdaad niet leuk, ze piept heel hard en nog afschuwelijker om te zien, ze loopt als een wild dier heen en weer. De bal is echt haar favoriet, om aandacht te krijgen steek ze idd ook haar neus onder je arm maar ze kan zich ook voor je voeten werpen en zo een bellyrub afdwingen. Kleur bak is creme.

Unga zegt over het apporteren:  het is niet dat ze de bal/apport niet bij je brengen wil hoor, maar ze laat snel los omdat er een paar dingen gebeuren in het apporteren die er op wijzen dat ze het los moet laten. Jij geeft te snel het signaal dat ze het goed doet waardoor ze het loslaat. Kan zijn dat dit al in de aanleerfase is geweest en ze dat nu heeft doorgetrokken hoor, ik kan niet goed zien of het heden of verleden is. Kan een heel klein signaal geweest zijn als een aanmoediging als goedzo of alvast een 2e apport laten zien of je hand in je zak steken voor alvast een snoepje.  Dus daardoor heeft ze al een grote neiging vroegtijdig los te laten. Daarnaast zegt ze dat hoe sneller ze loslaat hoe eerder ze hem weer mag halen dus snel loslaten loont 🙂 Dat haar baas een afstand voelt snapt ze wel want ze is zo gefocust op nog een keer dat ze alleen maar bezig is met haar apport. Eigenlijk moet je het zien als overcontact ipv geen contact. Jullie springen te snel in op de situaties die komen gaan waardoor het een slordige bedoening word.

Wat ik van haar begrijp in de dingen niet willen is dat het te snel voor haar gaat. ze laat me zien dat haar baasje het type van ” niet zeuren, even doorpakken en klaar” is en dat gaat te snel voor haar. Dan gaat ze steigeren omdat ze dan niet helemaal snapt wat haar baasje precies van haar wil. Ik ben benieuwd naar welke situaties ze dit gedrag heeft want ik denk dat ik er wel wat gemist heb. Ik zag in elk geval, riem om doen, en vachtverzorging/ teken controleren tenen enz. Ze voelt dan een druk die ze onprettig voelt. Probeer met haar out of the box te denken en werk om situaties heen tot het meer ontspannen word.

Wat ze verder nog te zeggen had:

Laat oude gewoonten en benaderingen los. Ik begrijp van haar dat haar baasje de neiging heeft om als het niet lukt terug te vallen in ouderwetse trainingstechnieken.  Al is de weg soms een beetje langer het resultaat is de moeite waard. Je zal merken dat Unga relaxter gaat reageren.

Verder zit ze lekker in haar vel en is ze gek op de jongens. Ik kreeg de indruk dat ze Anas heel lief vind. Ze spelen graag samen.

Terugkoppeling van haar baasje. Oef dat is een fikse spiegel die ze me voorhoud, maar ow wat terecht. Het klopt onwijs en ja ik ben soms te ongeduldig. Ik ga meer out of the box denken met haar. Vandaag haar met een spel naar haar kennel gebracht en wat rustiger de tijd genomen. Wat een verschil en wat een rust! Dank voor dit eerlijke gesprek

Puck gaat over een tijdje een hele grote reis maken met zijn familie. De eigenaar wilde graag dat de dieren voorbereid werden op de vliegreis die vele vlieguren en tussenstops bevat. Na de reis volgt er een quarantaineperiode en voor de baasjes was het belangrijk dat de dieren weten dat ze echt weer opgehaald worden. Het word een pittige reis maar daarna is er heerlijke koelte en veel hoog gras en groen. Iets waar Puck erg gek op is.

Ik maak contact en een vrolijke opgewekte Puck is daar. Ik vertel hem over de plannen van zijn baasjes en over de lange reis. Hij geeft eerlijk toe dat hij wel op ziet tegen de lange reis maar dat hij wel zin heeft in koelte. Hij gaf aan dat hij de plek waar hij nu woonde eigenlijk wel heel er warm vond. Ook zei hij dat hij door zijn gewicht last had van beperkte bewegingsvrijheid en het daardoor nog sneller warm had. Dat vond hij niet fijn. Hij begreep dat de reis nodig was om bij het andere land te komen en dat ze daarna nog even “uit logeren” gingen. Voor hem was het een geruststelling te weten dat zijn baasjes de honden echt weer kwamen halen en opzoeken. Wel vroeg hij om voor de kleine hond van het gezelschap een extra hulpje mee te geven in vorm van een doekje met geur van de eigenaar. Hij zou proberen de rest van het gezelschap zo rustig mogelijk te houden.

De controlevragen waar slaapt hij en wat is zijn plek in de auto waren beide sprekend voor hem. Hij ligt inderdaad veel te slapen bij het washok en die ligt idd zoals hij dat zelf zo mooi zei “om het hoekkie” en hij zit graag in de auto ipv in de laadbak vd pick up. Puck is zwaarlijvig door de prednison en heeft het snel warm. Het baasje zal het kleine hondje een steuntje geven tijdens de reis.

Kleine Anas kreeg een gesprekje aangeboden door zijn baasje. Ze wilde graag weten hoe hij het vond om bij hun te zijn en waarmee ze hem blij kon maken.

Vlak voor dit gesprek had ik al met zijn huisgenoot Zorak gesproken. En dan ben ik blij dat ik eerst Zorak gesproken had zodat ik dit gesprek beter in kon schatten.

Anas kwam in het gesprek over als zeer onzeker en zacht puppeke, beetje somber ook, heel gevoelig en staat op het moment erg gespannen. Zorak intimideert hem en dat vind hij heel erg eng. Zorak is zoveel sterker als  hem metaal gezien. En ik snap dat wel. Zorak is wel een aanwezig manneke. Anas wil heel graag alleen met zijn baasje op pad. Even ontstressen en zijn hoofd leegmaken. Lekker geuren snuffelen en niet op z’n hoede zijn. Speuren samen.

Terugkoppeling eigenaar: Dat hij op eieren loopt is duidelijk. Hij is bang voor Zorak en niet onterecht… die heeft hem een keer flink te pakken gehad. Een ‘gewone’ correctie, maar tussen die twee een flinke optater: Zorak is lomp en heftig en bijt flink hard, Anas is een lief, niet dominant jongetje, dus dat is heel hard aangekomen. Het gaat wel beter, maar hij blijft heel voorzichtig en op zijn hoede. Het breekt je hart als je dit dan leest want ik kan me goed voorstellen dat Anas het eng vind. Ik ga zeker meer met hem apart doen want zelfs als we apart trainen zit hij nog naar het hekje te kijken of Zorak er niet aankomt. Toevallig wel net 2 dagen een speurspelletje gemaakt voor hem en dat vond hij fantastisch!

Baasje wilde nog graag weten waarom Anas bij haar gekomen was. Zijn antwoord daarop was “om je te leren omgaan met een zachte hond” ook dit sloot erg mooi aan bij de gebeurtenissen van de afgelopen tijd. Waar ze met Zorak pakwerk doet heeft ze van haar trainer het advies gekregen alleen maar met Anas te spelen en het rustig aan te doen (dikke 10 voor de trainer wat mij betreft!)

De controlevragen waren 75% goed, niet 100%  Maar naast de kloppende lijnen in de controlevragen was het verhaal zelf was zo gelijkend aan Anas dat we de controlevragen voor goed rekenen. Ik zei hij slaapt in een kennel maar hij slaapt in een bench. Waterbak was idd aquablauw. Favo ligplek was binnen ipv wat ik zei buiten in de schaduw onder bomen. Wel ligt hij daar vaak in zijn kennel en die vind hij ook erg prettig en die ligt buiten onder de bomen. Dus de lijnen van de controlevragen waren zeker kloppend alleen de context niet geheel. Het blijft altijd een soort legpuzzel die je in elkaar moet leggen na zon gesprek. Hoe werkt dat dan? Vaak krijg ik in het gesprek woorden of korte zinnen, soms alleen omgevingsplaatjes als antwoord op mijn vraag. Zo’n plaatje is zeer kort aanwezig en daar moet ik dan zo snel mogelijk allerlei kenmerken uithalen en tot een antwoord fabriceren. Meestal is dat vrij correct, niet altijd haal ik de juiste informatie er uit. Oefening baart kunst, en deze kunst beoefen ik nog niet super lang. Het kan alleen maar beter worden

Zorak gedraagt zich nog al hyper. Zijn baasje zou graag willen weten waarom/waardoor en hoe ze hem daarin het beste kan benaderen.

Zorak heeft een poos geleden 2x achter elkaar zijn linkerschouder opengehaald. Ze wil graag weten waar hij achter is blijven haken want ze kan niet vinden waar dat gebeurd is.

Ergens kan hij van de achtertuin in de voortuin komen, ik wil graag weten waar hij naar de voorkant kan.

Controlevragen:

• Wat doet Zorak als ik het hekje van de porche naar buiten openzet of het hek van zijn kennel open maak zodat hij weer naar buiten kan?
• Wat doet Zorak als hij voor me zit en ik hem over zijn kop aai?
• Wat doet Zorak als ik tegen hem zeg: ‘ga maar naar je hok?

Zodra het hekje open gaat gaat Zorak blaffen, moet gelijk de tuin in om alles even weer af te blaffen en bewaakt te hebben en stuift als een gek het opengemaakte stuk in.

Als je hem over zijn kop aait gaat hij omhoog kijken klapperen met gebit en soort in de lucht likken. Als hij naar zn kennel moet gaat hij cirkelen en al blaffend in  circkels lopen.

Terugkoppeling baasje: Bij het openen van een hekje STUIFT hij inderdaad naar buiten, vaak ook cirkels draaien als het hekje open gaat. Aaien op de kop: 100 % kloppend. Als hij naar z’n kennel moet, rent hij er heen (soms eerst een rondje draaien) en gaat binnen zitten wachten tot ik het hek dicht doe en hij zijn koekje krijgt. Dus dat klopt niet helemaal. Het heftige al blaffend in cirkels draaien doet hij als ik hem er weer uitgelaten heb. Maar hij laat je wel precies zijn opgefokte gedrag zien, dus dat klopt weer wel helemaal!

In het gesprek zelf is het vooral een hele grote stuiterbal. Ik moet, ik moet, ik moet! Zijn lichaam en geest voelt als een ware explosie van overtollig energie. Wel een hele prettige energie maar er zit een beetje te veel energie in die er eigenlijk wel uit mag. Hij zegt het zit in mijn familie, Vooral van vaders kant, werkhond pur sang. Ik wil ook werken, daarom ben ik zo graag in de voortuin. Daar kan ik waken als er mensen voorbij lopen, wegjagen, blaffen, rennen, heerlijk! Hij gaat ergens overheen, niet onderdoor. Met gemak, zonder iets aan te raken. Ik denk een houten poortje. Hijj laat veel hout zien in het verhaal. Ook waar hij zich verwond heeft is hout, pallets en de doorgang is smal en je hoort er eigenlijk niet te komen. Daar steekt een spijker uit.

Hij vraagt in het gesprek eigenlijk om meer weer. Krijgt hij dat niet verzint hij zelf wel wat. (haha en meestal is dat nou net werk waar je als eigenaar niet heel blij van wordt) Persoonlijk zou ik deze hond met zijn koppie aan het werk zetten. Lekker denkwerk als puzzels, clickertraining, speur en zoekspelletjes enz. Dat zal hem goed doen en meer rust in lijf en kop brengen.

Terugkoppeling eigenaar: Die smalle doorgang kan ik niet vinden… ook niet een houten hek waar hij overheen gaat. Wel een stapel pallets, maar daar heb ik nog niks gevonden en lijkt ook niet helemaal logisch om daar zijn linkerschouder aan open te halen maar het moet daar wel in de buurt zitten, ik hoorde hem zo’n hoge piep geven van pijn bij de laatste keer toen het gebeurde. Toen liep hij daar in de buurt. Maar goed, ik zoek door, ik wil echt weten waar die gevaarlijke plek zit. En waar hij over het hek klimt is me ook nog niet duidelijk.

De rest klinkt heel bekend. Maar het is goed om er weer aan herinnerd te worden dat ik meer uitdaging voor hem moet organiseren.

Het baasje van Hummer wilde graag een gesprek met hem. Ik krijg dan altijd een foto, de controlevragen en de vragen van het baasje aan het dier. Qua achtergrond of karaktereigenschappen is me in bijna alle gevallen volledig onbekend. Zo ook bij Hummer.

Controlevragen:

• Waar is Hummer dol op
• waar slaapt hij het liefste.

Hummer is dol op ETEN en op een voorwerp met een oranje kleur en hij slaapt het liefste in het zand. Terugkoppeling controlevragen, hij is inderdaad dol op eten en slaapt het liefst in het zand en op de grond. Het oranje voorwerp herkennen we niet.

Wat zijn baasje graag weten wil:

• Wat vind hij van kinderen?
• Is hij happy?
• Wat gebeurde er toen hij een conflict had met een andere hond die wij ook graag bij de roedel wilde hebben?
• Wat is zijn boodschap aan ons allemaal?

Kinderen vind hij niet zo leuk. Te druk en te moeilijk in te schatten. “Maar wat ik er het moeilijkste aan vind is dat ik bang ben dat ze me pijn doen en teveel op mn huid zitten.” Hij komt mij niet over als heel relaxed en vertrouwd met kinderen en dan zijn eigen nog wel oke maar vreemde kinderen nee, vind hij niet leuk.

Hij geeft aan dat hij pijnlijke schouders heeft, wat door trekt naar nek en hoofd. Hij is op zich wel happy maar hij voelt wel wat zwaar op de hand. Als ik vraag waarom hij zo zwaar op de hand voelt zegt hij “door de lichamelijke ongemakken”.

Het conflict met de andere hond: Ik zag een andere reu, donkerkleurig. Hij wilde absoluut niet nog een andere reu in zijn groep. Weg zegt hij, mijn huis en mijn tuin. Hij sprak over te macho en schijterd alleen kon ik er niet helemaal over wijs worden of hij zichzelf nou te macho vond en de ander een schijterd of andersom. Ik denk dat Hummer de macho was die de schijterd wel even een kopje kleiner heeft gemaakt, zo kwam hij wel over namelijk. Als een hele stabiele reu die weet wat hij wel en niet wil. Dat was zeker geen andere reu er bij.

Boodschap voor jullie? Klopt het dat jullie veel minder vaak met de honden naar zee gaan als vroeger? Hij wilde graag weer naar zee.

Terugkoppeling van het baasje: Hummer had een bult op zijn rug, net iets onder zijn schouders, die hebben we na laten kijken en daar heeft hij antibiotica voor gekregen Hij word oud en loopt kreupel. We snappen dan ook erg goed wat je bedoeld waar zijn gedrag naar kinderen vandaan komt. Dat klinkt heel logisch dat hij bang is voor pijn en begrijpen het nu beter. We gaan zeker weer meer op pad met de honden, beloofd!

Deze twee jongens komen samen in 1 verhaal, Dexter leeft nog Riddick is overleden. Ze horen samen bij 1 eigenaar en horen samen in 1 bericht omdat hun verhalen verweven zijn met elkaar.

Beide jongens kregen dezelfde controlevragen: wat eet je en wat is je favo speeltje.

Voor Riddick:

• Had je veel pijn?
• Mis je dexter?
• Heb je een leuk leven gehad bij ons
• Waarom heb je niet iets laten merken dat je zo ziek was

Voor Dexter:

• Heb je pijn?
• Waarom vermoord je egels?
• Ben je nog wel gelukkig?
• Mis je Riddick?
• Wist jij dat Riddick ziek was?

De controlevragen: Dexter heeft een blauwe plastic bal als favo speeltje en een rubberen kip en Riddick heeft het liefst een zacht knuffelje/ velletje in zijn bek. Eten Dexter krijgt vers vlees grote stukken en Riddick kreeg zachter gemalen vers vlees.  De controlevragen kloppen alleen de rubber kip niet. Dexter krijgt nu inderdaad grotere stukken vers vlees als toen Riddick nog in leven was. Baasje krijgt sinds kort vlees van een jager.

Dexter’s verhaal:

Dexters lijf voelt zonder pijn, ik voel dat zijn lijf en hoofd “gescheiden” aanvoelen en weet dan eigenlijk al zeker dat hij op goede pijnstillers staat. Hij geeft ook aan op de pijnstilling geen heftige pijn te hebben. Ik ga dan wel niet meer zo snel, ik geniet nog steeds van mn wandelingen langs het water en het gras. Ik hou van de wind in mijn snoet en als ik klaar ben me heerlijk op te rollen “voor de kachel” en lekker te slapen. Ik ben echt nog wel gelukkig. Ik hoef niet meer zo nodig vanalles. Gewoon een lekker wandelingetje en mn natje en mn  droogje en dan is het oke. Egels doodmaken vind ik een geweldig spannend spel. De geur, de vorm de stekels, geeft me een jachtgevoel en doet me denken aan eten en mn bal. Het is de combinatie van de 2 die ik geweldig vind. We hebben het er over dat het niet zo’n gewenst spel is en dat er mee stoppen eigenlijk wel vriendelijker is. Daar moet hij niks van weten. Nee hoor, dat wil hij niet horen. Over zijn vriend Riddick zegt hij. Mijn kleine Vervelenderick. Ja natuurlijk mis ik hem en wist ik dat hij ziek was. Maar we nemen de dingen zoals ze komen. Dingen zijn zoals ze zijn. Ziekte en doodgaan zijn voor ons een onderdeel van het leven. We genieten intens en gaan als het zo ver is. We staan niet stil bij ziek zijn en beter worden. Niet sippen lief baasje hij is goed terecht gekomen…

Riddick’s verhaal: Natuurlijk mis ik Dexter, mijn grote voorbeeld mijn held. 2 handen op 1 buik, alles wat hij deed, deed ik ook. Ik heb een heerlijk leven gehad bij jullie en genoot van alles. Riddick komt over als een grote pretkip en blijhoofd die de dingen in het leven niet zo nauw en serieus nam. Waarom ik niet heb laten merken dat ik ziek was? Echte mannen laten geen pijn zien zegt hij stoer. we zijn geen jankers… En dan begint hij te grinniken. Nee hoor zegt hij, ik heb het niet gemerkt dat het zo ernstig was. Ik had last van ademnood af en toe maar ik wist niet dat ik echt ernstig ziek was. Wat Riddick had kreeg ik niet echt duidelijk in het gesprek. Alleen ademklachten. Ook in dit gesprek blijkt dat Riddick het nam zoals het kwam.  Het ws goed zo en het genieten van het leven was intens.

Terugkoppeling van de eigenaar: Dit zijn de honden op en top. Riddick was een blijhoofd en kon af en toe vervelend doen naar Dexter maar ze waren wel gek op elkaar. Riddick is op jonge leeftijd (3,5 jaar) overleden aan longkanker en dat blijft nog heel moeilijk voor me. Dexter heeft inderdaad pijnstilling en is minder actief als dat hij altijd was. Dat egels doodmaken zijn hobby is klopt helemaal, hij gaat er volledig in op, dat hij het er niet mee eens is om te stoppen is zo Dexter. Ik ben wel blij dat hij nog wel geniet van het leven, maar het vrklaard wel waarom hij minder zin heeft aan dingen doen. Ik ben blij met dit gesprek en hoop dingen een plaatsje te kunnen geven.

Sterkte lieve baas met je rouwproces. Dank voor je vertrouwen

Zodra ik contact zoek met Amy laat ze me een plaatje zien van een rood witte kat. Daar is iets mee Alleen krijg ik niet helemaal helder wat er dan mee is. Het was haar vriend en ze had hem lang niet meer gezien. Zoals ik het plaatje zag was de kat buiten en zou het een kat op de dagelijkse wandeling kunnen zijn. Het zou een gesprek worden met veel losse eindjes. Ze verteld wel dingen maar met halve zinnen, doorvragen doet ze niks mee, ze geeft deze antwoorden en daar moet ik het mee doen.

Een vraag van haar baasje is wat ze van Joy vind, een ander hondje in het huishouden. Joy is stom en druk die vind ik niet leuk. Joy plaagt en daar hou ik niet van.

Amy komt mij niet over als een happy hondje, ze voelt zwaar op de hand, ongelukkig en neigt naar depri. Ze heeft zorgen op haar schouders. Ze maakt zich zorgen over Klaas, klaas is ziek.. Ohjee denk ik een naam… namen is niet mijn sterkste kant meestal zijn die echt niet goed. Ik geef ze wel atijd door ter verificatie maar meestal hebben de mensen en ik dan een hoop lol want het blijk maar een enkele keer te kloppen.

De zoldertrap vind ze moeilijk omdat hij erg piept en kraakt als hij uitgeschoven word, dat geeft haar associaties met vallen van de trap. Ze laat me een vlisotrap zien. En ze zegt “vallen van trap, eng!!!” Ik vermoed zelf dat ze van de trap is gevallen.

Als controle vragen kreeg ik waar eet ik en naast wie slaap ik. Ze liet me zien dat ze eet op een donker blauwe zachte ondergrond, een mandje of kussen. Ze vertelde over het slapen dat ze naast joy en mikey slaapt, maar omdat ik dat niet vertrouwde als antwoord heb ik het later nogmaals gevraagd. Ik kon me namelijk niet voorstellen dat je gaat slaapt naast iemand die je niet aardig vind. Daarop kreeg ik te horen dat ze naast Mikey en haar vrouwelijke baasje sliep. Dat leek me logischer en dat dus doorrgegeven.

Op de vraag of ze last had van het eten zei ze ja, het eten kan niet goed zakken, ik heb een knikje in mn slokdarm, het kan er niet snel genoeg door. Ik zie haar staan met een bolle rug, een ongelukkige blik in haar ogen en een samentrekkende buik.

De terugkoppeling: Oei inderdaad een gesprek die ik ook moeilijker plaatsen kan als eigenaar. We hebben inderdaad vroeger een wit rode kat gehad vroeger maar die kwam niet buiten.  De zoldertrap is inderdaad een vlisotrap, zelf is ze nooit van de trap gevallen maar er is wel eens wat vanaf gevallen waar ze van geschrokken kan zijn.  Ze is depri en daarom contacte ik je ook, ik had gehoopt dat dat meer informatie zou geven. Klaas ken ik niet, 1 van onze andere honden is wel ziek, dus als het ook Babs zou kunnen zijn snap ik misschien wat ze bedoeld. (mijn indruk was niet dat Klaas Babs kon zijn). Het verhaal van Joy verbaast me. Ze slaapt niet naast mij maar wel naast Joy en Mikey, ze slapen met de benches tegen elkaar aan. Joy is heel lief en zacht, het is juist Amy die de confrontatie frontaal aan gaat. De plek waar ze eet is in haar mandje op een lichtblauw kussen, geen donkerblauw. Na het eten heeft ze problemen, ze tongelt alsof ze erg misselijk is, dit kan wel een half uur duren maar haar buikje trekt niet samen. We zullen haar medisch laten  checken. Ik snap wel waarom Amy niet zo spraakzaam was, ze is geen open hondje.

Al met al een wisselend gesprek, ook dat gebeurd. Sommige dingen kloppen goed zoals de trap, haar eetproblemen en haar plekje om te eten. Sommige dingen kloppen goed maar snappen we de inhoud er van niet goed . Wat bedoelt ze met de kat bijv. Sommige dingen kloppen helemaal niet zoals haar relatie met Joy. En hoe kunnen we haar een beetje blijer maken kreeg ik bijv. geen duidelijk antwoord op.

Ik heb dan ook met haar baasje afgesproken dat we het gauw nog eenmaal gaan proberen in de hoop dat we het gesprek iets verder kunnen uitdiepen en dan vooral wat de relatie tussen haar en Joy.

Manneke Diesel, een hond die sprak met veel vuur over de dingen waar hij en zijn baasje mee zat.

Hij begon te vertellen dat hij lange tijd opgesloten zat in een kennel. Ik zag een jonge gefrustreerde vurige hond heen en weer springen en wat was hij boos van hoe hij er bij zat, beperkt in zijn vrijheid. Mensen waren bang voor hem, ze vonden hem gevaarlijk en eng en hij werd nog feller van het blaffen om hem heen. Ook werd er getracht pakwerk met hem te doen maar op een manier waar hem veel geweld is aangedaan. Ik heb met hem te doen, hij voelt woedend over zijn verleden. Hij zegt dat zit me in de weg! Het maakt wie ik ben. Ik denk dan ook dat hij niet van jongs af aan bij zijn huidige eigenaar is en dat hij langere tijd in een asiel ofzo heeft gezeten. Arme kerel wat een onrecht is jou aangedaan. Zijn baasje had een aantal vragen voor hem die we besproken hebben in het gesprek.  1 vraag was of hij pijn heeft in zijn lichaam. Zelf geeft hij aan dat zijn rug (ruggengraat midden) stijf en pijnlijk is en dat trekt richting heupen/ linker bilspier achterpoten. Dat was gelijk het antwoord op de volgende vraag, daarom was het de laatste keer na het speuren zo lastig om de auto weer in te komen. M’n ruggengraat heeft last van ouderdom waardoor dat soort dingen minder makkelijk gaat.

Visite is lastig voor mij omdat ik niet van vreemden en drukte hou in mijn huis. Ik moet de boel bewaken en zij horen er niet. Kinderen vind ik al helemaal niks want die zijn veel te snel van de ene plek op de andere plek. Grrrr dat maakt me boos. Weg moeten ze.

Er is me ook gevraagd hem voor te bereiden op dat hij binnenkort even naar pension moet. Het vind het niet leuk dat hij binnenkort moet gaan. Ik leg hem uit dat het echt even niet anders kan maar dat zijn baasje hem echt weer komt halen. En wat kunnen we doen om het voor hem makkelijker te maken vraag ik. Mn eigen mand mee en mijn denkspelletjes (en ik zie een soort activityball/ kong) Ik vraag hem of iets rustgevends fijn zou zijn, dat leek om op zich wel iets. Meestal raadt ik in zo’n geval een combinatie van een aantal kruiden aan. We merken steeds weer dat dit echt heel rustgevend kan zijn voor honden en dat het vaak net een beetje meer rust geeft.

De tonen van sirenes waar hij erg op reageert zijn zo van toonklank dat hij daar erg gevoellig voor is. Ik heb gevoellige oren aldus Diesel.

Antwoorden op de controle vragen. Tegenover mijn slaapplek is een soort grote kast met glazen ruitjes. Ik krijg eten in de ochtend van een meisje onder begeleiding van een man.

Bij het bespreken van het gesprek werd duidelijk dat hij tegenover een tuinhuisje slaapt met raampjes er in, zelf had ze gedacht dat hij de blauwe zandbak zou noemen. In de ochtend krijgt hij eten van de vrouw, in de avond van de man, dit klopt dus niet geheel.

Diesel is inderdaad niet van pup af aan bij deze mensen. Hij heeft tot een jaar in een kennel in een schuurtje gezeten met nog een hond. Hij kwam 1 uurtje per dag uit de kennel en de rest zat hij er in opgesloten. De mensen waren bang voor hem, bang dat hij de dochter uit het gezin iets zou aandoen. Zijn eigenaar heeft inderdaad politietraining met hem proberen te doen. Wij kunnen geen visite ontvangen zonder dat hij de boel op stelten zet en hij kan niet bij bezoek. Ik had gedacht dat het een beschermingsdrang was niet zo zeer waak.  Naar pension gaan is echt wel een probleem want hij heeft last van gerichte agressie, we gaan bespreken of zijn eigen spullen mee kunnen. Zijn rug is inderdaad een fiks probleem, daar krijgt hij ook pijnstilling voor. Alleen de heupen herken ik niet, heb meer het idee dat het naar voren naar zijn schouders trekt.  Verrassend wat er uit gekomen is.