Sidney houdt niet van zwemmen

Controlevragen:

  • Ben je gelukkig?
  • Waar wordt je het meest blij van?
  • Waar slaap je het liefst?
  • Hou je van zwemmen?
  • Heb je ergens pijn of heb je ergens last van?

Sidney heeft me even flink aan het werk gezet. Donderdag voerde ik het 1e gesprek met haar. Ze liet me dingen zien maar was niet duidelijk. Ze was zo onduidelijk dat ik de informatie niet vertrouwde en het gesprek gestopt ben. Het voelde niet goed, niet het juiste moment, niet de juiste concentratie, geen goed gesprek.  Wel wat opgeschreven om dat later te controleren. Dan weet je zeker of je gevoel wel of niet klopte en je het gesprek terecht gestopt bent.

Vrijdag in alle rust nogmaal tot een gesprek over gegaan en hoewel ze nog niet super duidelijk overkwam was het gevoel nu wel stukken beter. Daarna contact met het baasje opgenomen om beide gesprekken te bespreken. Aangegeven dat ik 2 gesprekken gevoerd had en waarom.

Gelukkig had ik 2 gesprekken gevoerd en het 1e gesprek snel stopt gezet. Het eerste gesprek was inderdaad niet kloppend! Bij de vraag wat vind je leuk kwam het antwoord varen. Sid had nog nooit in een boot gezeten. Blij dat ik een 2e gesprek gevoerd heb en mn gevoel achterna gegaan ben.

Het 2e gesprek was gelukkig stukken treffender. De ben je gelukkig vraag is natuurlijk een vraag waar je alle kanten mee op kan, dus die heb ik een beetje anders gesteld. Beschrijf me je karakter en daarna of je gelukkig bent. Ik ben een heel verlegen hondje met een heel zacht en onzeker karakter, ik ben wel heel blij en gelukkig. Ik ben gelukkig op de plek waar ik ben en met mijn baasje. Ze is lief!

Ik word het meest blij van autorijden en wind in mijn gezicht. In mijn tuin heb ik mijn favo plek op een verhoogde uitkijkpost. Ik kijk graag vanaf de verhoging de tuin in. En dan niet vanaf de vloer maar een verhoging op de vloer. (iets als een tafel). Zwemmen doe ik wel eens maar leuk vind ik dat niet. Ze stuurt een filmpje waarin ze zwemt met hoge poten die door het water slaan en houdt haar hoofd ze ver mogelijk omhoog. Nee daar beleefd ze geen plezier aan. Wat ik wel leuk vind is rennen door het water, lekker opspattend water. Heerlijk, het liefst met z’n 2en en ik zie haar rennen met een andere hond. Last heb ik van mijn rechter achterpootje die staat scheef en dat geeft een trekkend gevoel. Niet hinderlijk meer maar ze laat het me wel voelen. En m’n oor, mijn rechter oor fluit. Haar baasje had me gevraagd of ze iets wilde vertellen over hoe ze bij haar is gekomen en wat over haar verleden. Daar was ze niet heel duidelijk over. Gedumpt uit een auto op een terrein wat lijkt als het stuk achter de Caracasbaai richting het fort. Weer wind in het gezicht. Ze was geen kleine pup, eerder jong volwassen tot volwassen. Ik vraag haar naar de ontmoeting met haar baasje en zie haar angstig kruipend over de grond met haar koppie afgewend richting haar baasje kruipen. Meer kan ze er niet over vertellen. Het lijkt net alsof ze dat stukje niet meer zo goed weet.

Terugkoppeling baasje van het 2e gesprek. Sidney ligt inderdaad graag op de porch in de tuin, die ligt wat hoger dan de tuin en daarop is een plantenbak gemetseld waar ze dan graag in/ op ligt. Dus geen tafel maar wel een verhoging. Ze kan daar alles goed overzien. Autorijden is inderdaad haar favo bezigheid en het liefst hangt ze met haar koppie uit het raam in de wind. Zwemmen vind ze inderdaad niet leuk, dat heb ik haar maar een paar keer zien doen. Maar door het water rennen en dan veel opspattend water klopt helemaal. Dat doet ze met veel plezier met een andere hond. Haar rechter achterpoot klopt, vroeger trok ze die ook op maar nu niet meer. Ik ben blij dat je haar oortje vernoemd want ik zat me al af te vragen of ze daar misschien last van had. Dat gaan we laten checken door de arts. Ze is in 2009 bij ons gekomen als jong volwassen hond, ze lag ineens in onze tuin onder de struiken angstig te piepen met een oranje touw om haar nek. Ze heeft nog lang van angst over de grond gekropen als ik alleen nog maar naar haar keek. Je beschrijving van karakter klopt met hoe ze is. We zijn nooit te weten gekomen waar ze precies vandaan komt maar de Caracasbaai is hemelsbreed niet heel ver van mijn toenmalige huis. Samen hebben we nog gepraat over dat ze niet heel duidelijk liet zien hoe en waar ze vandaan kwam. Ik denk gezien haar leeftijd dat dat te lang geleden is en ze zich dat misschien gezien de angst en stress die ze toen had zich het niet meer zo helder herinnert. Waarschijnlijk maar beter ook..

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *