Eind 2017, toen ik net was begonnen met diercommunicatie, had ik een gesprek met Bep en Zip. Twee lieve senioren dames. Dit gesprek had nooit uitgewerkt tot een verhaal op de site omdat het best een emotioneel gesprek was en ik niet wist of dat wel “netjes” was om te plaatsen. Je wilt niet zomaar met iemands verhaal te koop lopen. Daarnaast was het voor mij een beetje een gekke tijd waarin ik de nieuwe dingen die ik deed nog een plekje moesten krijgen bij me. Ik ben geen helderziende, was nieuw in de diercommunicatie en jeetje wat een verhalen kwamen er op me af. Ik werd een beetje overweldigd door alle gesprekken daardoor heb ik veel gesprekken niet uitgewerkt. Het baasje van Zip en Bep gaf aan dat ze het zo jammer vond dat ik hun verhaal niet gedeeld had want ze waren toch ook speciaal. Dat vond ik zo sneu dat ik graag alsnog hun mooie verhaal wil plaatsen. Want eerlijk, elk dier, elk baasje, elk gesprek is voor mij nog altijd speciaal. Ik vind deze gesprekken misschien wel een van de grootste verrijkingen van mijn leven.
Nu was het zo in dit gesprek dat het een klein beetje door elkaar liep in eerste instantie, Ik dacht met Zip te beginnen maar de antwoorden waren 100% Bep. dat was even googelen. In een tweede poging met Zip lukte het gelukkig ook om met Zip te praten. Uiteindelijk na een beetje puzzelen kwam alles op zijn pootjes terecht.
Bep controlevragen:
- hoe begroet je ons meestal
- wat doe je het liefst in de tuin
- waar eet je je stokje het liefst op
Bep pakt iets in haar mond en kwispelt met haar hele achterwerk ipv alleen met haar staart. In de tuin zie ik haar uitgebreid rollen in het gras. Helemaal op haar kop en veegt met haar snuit door het gras. Het stokje eet ze het liefst op op een zachte donkere ondergrond. een kussen.
Feedback baasje: 100% Bep
Controle vragen Zip:
- hoe begroet je ons meestal
- wat doe je het liefst in de tuin
- waar eet je je stokje het liefst op
Zip begroet met haar neus omhoog, al snuffelend, alsof ze scant of je iets te eten voor haar hebt. Ik hoor haar snuiven en poetsen met haar snoet. Haar stokje neemt ze het liefst mee, ze laat me een deur zien en wil naar een andere ruimte. In de tuin ligt ze het liefst lekker in het zonnetje bij de tuindeur zodat ze alles in de gaten kan houden. Ze is minder makkelijk om te lezen
Feedback baasje: Klopt helemaal. Zo begroet ze inderdaad iedereen. Ze neemt haar stokje graag mee naar buiten en gaat dan door de achterdeur naar buiten. In de tuin ligt ze het liefst bij de muur en de poort zodat ze alles kan overzien.
Vragen van het baasje aan Bep
- hoe komt het dat je zo onrustig bent in de auto, ben je misselijk of is het opwinding
- waarom durf je wel de trap op maar niet af
- hoe komt het dat je kortademig bent
- ben je gelukkig bij ons
- zie je Fien nog wel eens.
Vragen van het baasje aan Zip
- Heb je ergens pijn of heb je last van je knie
- Hoe komt het dat je zo angstig bent voor vuurwerk
- ben je soms de weg kwijt, vergeet je dingen?
Bep nam het voortouw in eerste instantie in het gesprek. Ze antwoordde eigenlijk eerst op Zips vragen, mijn schuld, ik had beide gesprekken vast voorbereid en had dat samen klaar liggen..
De zin ” I wish i could bring you back home” was een zin die direct binnenkwam. Ze antwoordde op de vraag of Zip een beetje vergeetachtig werd. Ja zegt ze, langzaamaan word alles minder. Ik neem graag het voortouw sinds dit zo is. Ze vertelde ook waarom Zip zo angstig was voor vuurwerk. Een jaar of 4-5 geleden was er een gigantische knal in de straat, een soort vuurwerkbom. Het was aan het einde van de middag, net schemer. De knal was zo hard dat de ramen trilden. Zip is sindsdien erg bang. Ook liet ze zien dat ze een gevoelig rechter achterpootje had. Maar zegt ze ik redt me er prima mee hoor. Niks aan de hand. In de auto vind ze het heel spannend. Leuk waar we heen gaan maar de voorbij flitsende voorwerpen en bomen maakt haar onrustig. Niet echt ziek maar onrustig. Maar ze vind meegaan te leuk dus het was niet erg. Over de trap liet ze me een beeld zien. Een groot gapend gat waar je in kijkt als je naar beneden gaat. Ze zegt, het voelt zo hoog en diep dat ik niet over de rand durf te stappen. Het gevoel wat ze me geeft lijkt het meest op het gevoel van hoogtevrees. Grappig want ik wist niet dat dieren dat ook zo konden ervaren. Haar kortademigheid vond ik een moeilijke vraag. Het voelt alsof er een elastiekje vanuit de maagstreek omhoog gaat naar de slokdarm en luchtpijn die vrij strak staat, zo strak dat de beweging wat beperkt is en een eigenaardig gevoel van kortademigheid geeft. Normaal verwacht je bij een boxer problemen door de korte snuit maar dit zit dieper. komt van dieper uit. Ze zegt nog maak je geen zorgen om Zip. Ze is echt nog gelukkig en geniet nog. En ik let op haar. Zelf zit ze goed in haar vel en is gelukkig.
Op de vraag zien jullie Fien nog wel eens antwoordde ze met een een paar beelden. Ze liet me een zandpad zien met een weide met een paar paarden. Daar zagen ze Fien.
Feedback van haar baasje: Fien is mijn moeder, ze is 4 weken geleden overleden en was stapelgek op de honden en de honden op haar. Vooral Zip en zij waren heel gek op elkaar. We reden die dag terug van onze vakantiebestemming en Zip was heel anders dan normaal, alsof ze afscheid aan het nemen waren. De paardjes staan op onze vaste wandelroute, die geven we dagelijks een wortel. Het vuurwerkverhaal klopt tot in de puntjes. Het was in de namiddag en we dachten dat de ramen sprongen, zo hard. De trap klopt inderdaad ook, ze staat op de rand en durft er niet overheen. Fijn dat je bevestigd onze kleine opdonder het voortouw neemt met Zip, ze doet dat inderdaad steeds meer. en ze heeft vanaf jongs af aan een kikkerpootje rechts achter dus dat klopt ook.
We hadden wel antwoorden over Zip in Bep’s gesprek maar we wilden zo graag Zip ook de gelegenheid geven, ondanks dat ik nu wel wat meer achtergrond informatie had dan ik gebruikelijk heb..
We begonnen met de vraag over haar knie, of ze daar nog pijn aan had. Nee haar knie deed het prima, geen heftige pijn. Ze voelt wel wat stijf maar gezien haar leeftijd vind ik dat niet raar. Ze geeft aan daar ook niet veel last van te hebben. Ze bevestigd het verhaal van Bep over het vuurwerk. Ze kan het niet meer goed handelen. ze vind het doodeng, het was zo hard, ze was zich kapot geschrokken. Ze is happy bij haar baasje en Bep. Ze mist je moeder lijfelijk wel, ze kon zo lekker met ons kletsen. Ze hield van ons en gaf ons altijd wat lekkers. Maar Zip zegt ook, afscheid is nooit definitief, intuitief kan je altijd met haar praten. Zip praat nog met haar, voelt haar nog en is nog erg met haar verbonden. Bij de paardjes is het fijn om nog even haar door je gedachten te laten gaan. Zip begint inderdaad dingen te vergeten. Ze dwaalt af in gedachten en vergeet de wereld even om haar heen. Ook op de wandeling. Lekker snuffelen en oortjes op slot. Bep is haar steun. Als laatste zegt ze iets over een ring. De ring moet je doen.
Feedback baasje: Blij te horen dat ze lijfelijk weinig klachten heeft Zij en mijn moeder waren echte maatjes, mooi dat ze nog contact heeft. De ring, mijn partner is edelsmid en maakt veelal ringen. Ze heeft me een ring gemaakt die ik veelal draag. En in die ring wil ik graag een vingerafdruk van m’n moeder in laten zetten. We zijn blij dat het goed gaat met onze meisjes.