Sippe Jasper

Controlevragen:

  1. Waar heb ik nu lichamelijke klachten
  2. vind ik het wel fijn met de andere hond in de tuin
  3. wat is mijn favo bezigheid
  4. welke poot heb ik als pup bezeerd

Jasper wat schrok ik eigenlijk van jou gemoedstoestand. Ik ken je van een aantal jaar geleden. Als blij ei stuiterde je rond op de cursus en ik moest altijd om je lachen. Want jij greep alles aan om een lolletje te maken, soms tot wanhoop van je baasjes. Ik had dan ook dat blije ei verwacht in ons gesprek maar dat was niet het geval. Down en depri vertelde je je verhaal.

Je houdt vreselijk veel van je mensen en het doet je verdriet dat je door de omstandigheden niet meer continue in de buurt/ er bij kan zijn. Dit vergt een beetje uitleg… Doordat een andere hond in het gezin niet 100% betrouwbaar is met het kindje in huis zijn de honden (zeer begrijpelijk) overdag buitenshuis en is er een hekje in de deur geplaatst zodat ze er wel bij kunnen zijn maar de situatie veilig blijft. Ik zag Jasper dan ook veel bij het hek liggen, in zijn pogingen er toch maar zo dicht mogelijk bij te zijn. Eigenlijk verwijt hij de andere hond dat na haar komst alles anders werd.

Eerlijkheid dient te zeggen dat ik de situatie wel ken, maar dan vooral vanuit de andere hond en de familie, Jasper hebben we altijd een beetje buiten beschouwing gelaten in het verhaal omdat hij het probleem niet was. Dat de gevolgen voor hem zo voelbaar zijn hadden we eigenlijk niet verwacht.

Ook mist hij zijn mensenvriend en een kleine hondenvriend, wie werd me niet helemaal duidelijk.

Zijn nek (links) en linker schouder voelen wat pijnlijk aan, pijnlijk in de zin van spierpijn, koudje gevat. Niet iets heel ernstigs maar iets wat met lekker masseren verlichting krijgt.

Zijn grootste hobby, overal zn neus in stoppen op zoek naar hagedissen, alleen is hij nooit snel genoeg om ze te vangen. Wel een bezigheid waar hij plezier in heeft.

Blessure als pup, kon ik niet goed achterhalen.

Terugkoppeling van baasje. Gister toen je het gesprek voerde konden we merken dat hij iets aan het doen was. We zaten buiten bij hem en daar hij dan normaal gesproken bij ons is en ons likt was hij op dat moment helemaal niet met ons bezig, nu ik het tijdstip van het gesprek weet snap ik dat hij geen tijd voor ons had en snap ik zijn afwijkende gedrag van dat moment. Ik vraag me al tijden af wat er toch met hem is, hij is inderdaad heel down en slecht in zijn vel. De combi tussen de 2 honden is zeker niet optimaal. Na een vechtpartij in December is hun relatie flink bekoeld. Een hele moeilijke en verdrietige situatie.  De vriend die hij mist is een van onze beste vrienden die een tijd hier geweest is op vakantie en weer naar huis is. Dat is zijn maatje die veel met hem doet en veel bij hem buiten zat. Jasper ligt idd veel bij het hek en zijn hobby is hagedissen vangen

We denken beide dat hij meer lijd door de aanwezigheid van de andere hond dan dat we beide in de gaten hadden. Ik hoop dan ook dat Jasper meer 1 op 1 tijd gaat krijgen en vaker wel even lekker erbij kan zijn. Baasje heeft beloofd haar momenten met hem meer te gaan pakken. Ik hoop lieverd dat je gauw weer het blije ei kan zijn zoals ik je ken.

Ernie de kat

ik heb een heleboel vragen verzonnen, dan kun je kiezen welke vragen je wilt behandelen.

  1. waar slaap je graag
  2. welke kat is je beste maatje
  3. welke kleur heeft je waterbak
  4. je moet elke dag pillen hoe vind je dat
  5. hij krijgt ook elke dag insuline, hoe voelt dat
  6. zit je graag op schoot
  7. heb je last of pijn van de bult op je kop
  8. heb je wel eens kiespijn?

hoe hij zich voelt, of ie gelukkig is, of ie nog wel naar buiten wil en wat voor eten hij lekker vindt.

Ernie, een oudere kat met lichamelijke klachten. Ook hier ken ik de eigenaar en het huis, Ernie zelf ken ik niet. Al is het een hele tijd geleden dat ik er geweest ben, vraag ik me af of het voordeel of een nadeel is dat je het huis en de eigenaar al dan niet een beetje kent? Persoonlijk probeer ik altijd het gesprek zo blanco mogelijk in te gaan. Laat voorkennis zo veel mogelijk los en probeer alleen mee te nemen wat het dier vertelt. Maar dat is lastig, je wilt het zo blanco mogelijk doen maar als je kennis hebt van omgeving is de valkuil dingen naar jou inzicht te interpreteren en per ongeluk ook dingen in te vullen. Ook wil je eigenlijk geen eventuele nieuwe info als zijnde leuke fotos op FB even niet tegen komen. Niet dat ik dat niet leuk vind, maar bij mij bestaat de angst dat dat soort fotos invloed gaan hebben op het gesprek omdat je toch onbewust informatie mee gaat nemen. Dat is jammer want het gesprek word daardoor niet makkelijker. Men zou dan makkelijk kunnen zeggen ja maar dit of dat stond op Facebook dus ze heeft voorkennis. Ernie verscheen een dag voor het gesprek ook op Facebook. Een lieve slapende kat. Ik heb de info meegenomen als zijnde ” het kan een dwaalspoor zijn” haha iets wat ik waarschijnlijk wel zou doen om uit te testen of iemand wel de waarheid sprak en niet aan informatie opzoeken doet. Maar lastiger maakt dat het wel. Dit open besproken te hebben gaan we verder met het gesprek met Ernie.

Ernie was vrij vluchtig in zijn gesprek, beelden kwamen snel achter elkaar en bleven fracties van seconden zichtbaar. Ernie is de eerste kat met wie ik sprak en ik weet niet of dit kat eigen is.. De toekomst zal dat leren als ik met meerdere katten gesproken heb.

Ernie heeft een bult op zijn kop, vraag van zijn baasje was of dat pijn doet. Pijn doet het niet, wel kreeg ik jeuk op de plek van de bult. Ik kreeg de indruk dat het niet continue jeukt maar af en toe even hevig en daarna is het weer over.

Wat is je favo plek. En hier ging ik de mist in met kennis van het huis. Of te minste het zelf invullen er van… Ik kreeg een kamer te zien waar een boog in zit als raam. Ik herkende de plek niet echt maar meende te herinneren dat er in de zijkamer een raam met een boog was. Dit gaf ik dan ook door aan de eigenaar. Die bewuste kamer die ik voor ogen had had geen boog en daar komt hij nooit. De kamer waar hij wel altijd is heeft wel een boog. Les hieruit: niet zelf dingen invullen alleen voorleggen wat je als plaatje hebt gezien.

Zijn waterbak is geen standaard kleine kattenwaterbak. Het plaatje wat ik kreeg was vanuit Ernie’s gezichtsblik onder het drinken een groot wateroppervlak. Je zou haast zeggen een grote teil of grote honden waterbak.Ik dacht bij het vullen plastic te horen maar twijfelde erg of ik het goed gehoord had en heb uiteindelijk voor staal gekozen. Ernie drink inderdaad uit een grote hondenwaterbak van plastic. Les hieruit, bij twijfel niet zelf kiezen en alleen doorgeven wat je waargenomen hebt. Op zich was alleen het grote oppervlak water helder genoeg geweest om te bevestigen dat het idd om een grote waterbak gaat en niet om de standaard kattenbakjes.

Kiespijn, ik voelde niet een sterk aanwezige pijn, iets gevoelig dat wel maar niet storend. Ernie heeft last van tandsteen bleek bij navraag en de eigenaar twijfelt erg over behandelen gezien zijn leeftijd en zijn kwalen.

Zijn maatje is nog even een dingetje. Ik zag een zwart witte kat, naar mn gevoel een kater. Zijn maatje is een tijgermeisje. Dat komt dus niet overeen.. Haar baasje heeft vele katten in de opvang. Dus het wisselt nogal eens. We konden zo niet achterhalen welke kat dat geweest moet zijn. Het zou een kat uit het verleden kunnen zijn maar feit blijft dat het nu niet correct is. Zijn huidige vriendin is zogezegd echt een tijgertje. Ik ben benieuwd of er ergens in het verleden een zwart witje is geweest waar hij het uitstekend mee kon vinden die ergens anders een plekje heeft gekregen of dat hij me in het ootje heeft genomen.

De vraag van het baasje was of hij eigenlijk nog wel naar buiten zou willen. Nee ik voelde totaal geen aandrang om naar buiten te gaan. Hij vond het wel best zo. Ik vroeg me af of hij daarin een keuze had dus vroeg ook de baas of hij vrij kon kiezen. Dat kon hij maar hij ging niet meer. Hij voelt ontspannen en goed in zijn vel. Ondanks de lichamelijke klachten komt hj zeer vitaal over.

De insuline vraag kreeg ik niet goed beantwoord, vond ik een hele moeilijke vraag. Hoe voelt dat? Geen idee, helaas dat antwoord moet ik schuldig blijven.

Vraag die ik gister vergeten te verifiëren heb was de vraag over de pillen. Ik zag niet echt een gevecht om pillen naar binnen te krijgen, geef je ze in pate?

Al met al een redelijk goed gesprek. Hier en daar wat fouten maar de grote linie komt vrij goed overeen. Ik moet opletten dat ik dingen niet zelf ga invullen want daar ga ik soms de mist mee in. Dat heeft te maken dat je zo nauwkeurig mogelijk wil zijn voor een eigenaar, terwij je als je dan misschien minder nauwkeurig probeert te zijn je juist door de eenvoud nauwkeurig bent. Hmm ja een duidelijke les.

Dank je Ernie en baasje voor dit gesprek!

Een troostende Furio

Controle vragen voor Furio

  1. houdt Fuurtje van vis of fruit
  2. kan je makkelijk of moeilijk bloed prikken bij furio
  3. heeft furio een stalen bak.

Een consult doen met iemand die je kent en een hond die je goed kent is heel moeilijk, vind ik althans… Je wilt niet je eigen kennis/ mening laten doorklinken in het verhaal en ondertussen klonk bij mij steeds de vraag, is dit info omdat ik het weet of is dit info omdat Furio het zegt.. We moesten dan ook erg lachen bij het opstellen van de controlevragen omdat een deel simpelweg al af viel door weten en de situatie kennen. Ook de vraag of Furio last had van zijn ogen wilde ik niet want op de foto zijn duidelijk traanogen te zien dus ik kon bij voorbaat al zeggen ”ja Furio heeft last van z’n ogen” en dat willen we niet. Ik wil echt kunnen aantonen dat het geen doorgestoken kaart is. Nou zegt zijn Baasje, hij heeft sinds kort ook een beschadiging aan 1 van zijn ogen, misschien kan jij vertellen aan welk oog? Oke dat is wel het proberen waard. En, zei ik lachend, de vraag wat voor voerbakje hij heeft gaat ook niet op want ik weet dat je in stalen bakken voert. Nou vraag het hem toch maar maar dan wel graag wat specifieker, was het baasjes antwoord.

Het gesprek begon met huilen en een zeer verdrietige Furio. Mijn baasje is heel verdrietig en dat vind ik heel erg, ik wil niet dat ze verdriet heeft. Dat weet ik Furio want ze heeft net 1 van haar liefste vriendjes verloren. Ik wil niet dat ze verdrietig is.. Nee manneke, ik ook niet maar dat hoort bij verlies. We praten nog even hier over maar dat houden we tussen fuur, zijn baasje en mij.

Fuur laat me voelen dat zijn linker oog schurend en trekkend aanvoelt, is dat het oog van je beschadiging? Ja links voelt als het beschadigde oog. Maar wat nog meer opvalt is zijn linker kaak. Op het scharnier en tegen de laatste boven kies aan voelt het ook pijnlijk. Vooral het scharnier.

Fuur kan je me vertellen wat voor voerbak je hebt? Er klinkt voer wat valt in een bak.. Huh.. het klinkt als steen, geen staal! Kan je me de kleur ook laten zien? Beige, ik zie een beige stenen bak..

Hou je van vis of fruit? Verse vis en kiwi komen voorbij.

Dan laat hij zien dat hij in de auto zit, ze rijden en hij heeft zichtbaar plezier. Waar ze zijn weet ik niet want ik zie alleen de voorstoel en het dashbord. Het raampje zit een beetje te hoog voor zijn formaat. Maar het meegaan is belangrijker dan het zien.

Grappig is dat als hij thuis is, ik geen andere honden zie. Ik weet dat er bijna 30 andere honden in huis wonen en dat het een drukte van belang moet zijn. In zijn beleving zijn die er simpelweg niet. Ja Sjors word even vernoemd, das een druktemaker, zooooo stom! En mouse die hem likt aan zn bek, irritant maar acceptabel. Van Sjors en Mouse weet ik hoe ze zijn en wat ze doen dus wilde ik verder niet meenemen als eikpunt. Maar wat het leuke aan dit gedeelte was is dat voor hem de rest eigenlijk niet ter zake doet. Hij leeft zijn eigen leven in zijn eigen wereld.

Furio bloedprikken is dat moeilijk of makkelijk bij jou? Moeilijk, heel moeilijk. En ik zie een tegenstribbelende wawa.

Terugkoppeling baasje:

Ach sneu, ja hij heeft vandaag de hele dag achter me aan gelopen als ik verdrietig ben is mij bij me in de buurt. En is vandaag meegegaan in de auto, lang niet geweest en dat moet ik dus echt vaker gaan doen. Hij heeft niks met de andere honden en bemoeit zich nooit, speelt niet en ligt niet tegen de anderen aan. Vis lust hij graag, niet als brokje of visolie dat vind hij vies maar verse vis vind hij lekker. We eten vaak samen fruit en de kiwi ligt altijd bovenop. Hahaha hij heeft inderdaad een stenen beige bak, die is alleen voor hem. Het is inderdaad zijn linker oog die beschadigd is, zijn kaak moet ik nakijken, want dat weet ik niet of dat pijnlijk is maar dat zou best kunnen want hij heeft ook een plek op zn kop. Bloedprikken bij Furio is een drama.. hij moest in het verleden vaak bloedprikken, een heidens karwei.

Overleden Mickey stelt baasje gerust

04-03-2017

controlevragen:

  1. kon Mickey makkelijk op de bank springen
  2. was mickey erg bang voor water

Kleine Mickey is heel onverwachts overleden door een ongeluk, wat natuurlijk voor heel veel verdriet zorgt bij zijn baasje. Als er dan iemand een gesprek verdient om dingen te verwerken is het wel in zulke verdrietige omstandigheden.

We beginnen met de controlevragen. Mickey is niet bang voor water of regen, ik zie hem likken naar vallende regendruppels en likken aan dingen die nat geregend zijn, en och het boeit hem niet zo of hij nat word. Iets wat gek is voor vele Curacaose hondjes. De meesten hebben een grote afkeer naar nattigheid en regen.

Mickey kan zelf niet op de bank springen. Hij doet wel eens een halve poging maar verder dan een halfbakken hopje komt het niet.

Mickey mist vooral het buikje buikje liggen zoals hij dat zelf zegt. Dat vond hij zo fijn, buikcontact met zijn baasje. En zegt hij zoals ze me muisje, klein muisje van me noemde.

Maar hij voelt heel rustig en tevreden, berustend in de situatie. Ik voel ontzettend veel liefde en dankbaarheid voor wat hij alsnog in zijn leven heeft gekregen. Het is goed zo.

Op de vraag waar hij was gaf hij een (voor mijn onbekende) naam en een beeldplaatje van een ander (voor mij bekend) familielid waar deze persoon aan verbonden is, die na verifiëren bij het baasje bleek te kloppen. Een hele fijne afsluiter en een teken dat dierbaren elkaar vinden.

Lief klein manneke, het ga je goed <3 ik ben blij dat je je rust gevonden hebt en hoop dat voor jou baasje de randen minder scherp worden.

Feedback eigenaar:

De beide controlevragen kloppen. Regen vond hij helemaal niet vervelend. Op de bank of op bed springen…. bij hoge uitzondering, ik moest hem eigenlijk altijd tillen. En muisje… ja ik noemde hem inderdaad mijn lieve kleine muisje.

De sterke man van Mamita

controle vragen:

  1. waar had mamita pijn toen ze gevonden werd
  2. waar is mamita op valentijnsdag geweest
  3. waar eet mamita altijd.

gewone vragen

  1. waar wordt je blij van
  2. waar word je bang van
  3. wat vind je van de kittens
  4. waarom knabbel je aan kussens

21-2-2017

Zoals beloofd een open en eerlijke zoektocht, dus ook als een gesprek totaal niet klopt. Mamita Mamita… what happened?!

Voor het gesprek met Fox had ik al geprobeerd om met Mamita te kletsen. Lekker rustig moment uitgekozen, goed voorbereid.. nope… geen Mamita.

Vandaag nogmaals.. Moeilijk, concentratie was lastig vast te houden, gedeeltes had ik het gevoel dat ze wel aan het vertellen was, gedeeltes ook totaal niet. Gedeeltes waarvan ik het gevoel had dat ik echt goed zat, die echt niet klopte bij de terugkoppeling.

Waar was je op valentijnsdag? Ik rook natte aarde en ik dacht zeelucht maar niet direct aan zee, maar mevrouw stond bij de kapper op tafel. Had vd week wel lekker gewandeld maar niet op valentijn.

Waar krijg je eten? Ze liet me haar slaap en knuffelplek zien ipv haar eetplek aan de andere kant van het huis. (en ja ik ken haar baasjes huis dus ik had alle plekken kunnen visualiseren.)

Waar had je pijn toen je net gered was? Ik werd misselijk en voelde verder nergens een centje pijn behalve echte misselijkheid en speekselen dus ik vermoedde haar maag en niet willen eten, Maar ze had een zere achterpoot die ze weken niet heeft kunnen gebruiken. Wel weten we dat ze toen ze in het asiel kwam dode pups in haar baarmoeder had en dat dat verwijderd moest worden maar niets bekend over misselijkheid. (correctie na het plaatsen van dit bericht.. Baasje schiet het volgende te binnen.. verdorie… ze was idd ziek van de dode pups in haar buik, in het asiel wilde ze niks eten, ze is pas gaan eten toen ze bij ons kwam)

Wel is ze gek op de kittens, als zijnde ze ruiken lekker en zijn lekker zacht om af te likken, en word ze door het piepen soms een beetje te enthousiast maar is dat dat omdat ze het zegt of omdat ik weet dat ze lief is voor de kittens?

Waar ben je bang voor, donker en ruizend blad door de wind vind ik niet fijn. Soms snap ik de dingen die gebeuren niet zo goed en ook dat maakt me angstig. Ik vertrouw jullie wel maar spoken uit het verleden zitten me soms in de weg. Op de vraag of ze nog wat wil zeggen over har verleden zegt ze resoluut ”nee, dat is klaar ik ben nu goed” Het donker en het ruizend was niet correct. Ze ligt vaak s avonds vrijwillig buiten.

Ze noemde haar mannenmens ”mijn sterke man” maar hoewel, zo bleek uit de terugkoppeling, het vertrouwen in hem de laatste tijd wel stukken beter is geworden heeft ze nog steeds wel wat terughoudendheid naar hem toe.

Sorry mannenmens geen sterke man voor jou vandaag… aaahhh maar ik vind je best sterk hoor 😉

Nee al met al niet het beste gesprek vandaag… Maar ook hier kan je iets van leren, als het niet lukt, zou je eigenlijk moeten stoppen met proberen en nogmaals proberen. Toch proberen geeft geen goed resultaat.

De huidklachten van Fox

Controle vragen

  1.  waar heeft Fox steeds jeuk?
  2. waar zit ze graag?
  3. wat doet ze als ze blij is?
  4. waarom ben je agressief naar andere honden

20-2-2017 gesprek

Voor ik het gesprek begin merk ik dat de successen van de 2 voorgaande gesprekken me ontzettend in de weg zitten. In de weg, hoor ik je denken.. ja in de weg… want hoe zeer je ook zou denken dat successen je zekerder maakt voor mij werkt het nu een beetje omgekeerd… Je denkt omdat het de afgelopen keren zo goed was gegaan het haast onmogelijk is om het weer zo goed te doen. Je wil niet falen maar tegelijk ben je hartstikke bang dat je wel faalt. Ik kwam dan ook voor mn gevoel niet lekker in het gesprek. Dit heb ik natuurlijk ook aan de eigenaar doorgegeven.

Fox heeft heel veel last van jeuk. Eigenlijk begon het op verschillende plekken te jeuken. Langs haar bek, op haar voorhoofd, op haar rechter onderpoot, niet heel ernstige jeuk maar wel vervelend. Ik kan me voorstellen dat als je dit de hele dag hebt je vrij geirriteerd hier door raakt. Erger jeukte het op haar rug (bovenop, zo’n beetje midden rug/ 15 cm vanaf einde schouderbladen) en in haar oksels. Ook mn buik en zij kriebelen nog flink door na het gesprek. Ik denk dan ook dat dit de hoofdmoot is voor haar agressie naar andere honden. Want ze antwoord op mn vraag waarom ze agressief is naar andere honden. ”ik heb niets met andere honden vind ze niet leuk, maar door de jeuk ben ik heel snel geirriteerd en vind ik het te druk.

Als ze blij is blaft ze met een hogere toon een vaste melodie die klinkt als een soort woehwhoe klank. (hahahah das lastig uitleggen, ben bijna geneigd om het voor te doen)

Ze lig het liefst onder een boom vlak bij het hek en toont me uitzicht op de straat. Op de vraag is er nog iets wat je vertellen wil? Ja ik mis iets…We waren met meer. Was wat vaag maar het had met een andere hond te maken.  En ze laat me hele hoge cactussen zien… Geen idee wat dat betekend iets zegt me dat dat met de andere missende hond te maken heeft.

Feedback van de eigenaar:

Nou jij hoeft helemaal niet onzeker te zijn! Wat een fantastisch kloppend verhaal. Ze heeft inderdaad ontzettend jeuk, oren, bek , pootjes! Duidelijk zichtbaar. Ze is nu al tijden in behandeling tegen oormijt en ik geef haar ivomec spuitjes. In de hoop dat de jeuk minder wordt, ze krabt haar bek niet meer open dus ik hoop dat het dit dus is en geen allergie. Ik kan me voorstellen dat ze geïrriteerd is door de jeuk, met Daddyo waarmee ze nu de kennel deelt gaat het goed. De andere honden wil ze het liefst wegjagen. Heb gisteren weer geprobeerd kennis te laten maken maar geen succes.

Ik weet precies welk geluid je bedoelt haha, er fijn heel de nacht! Want doordat ze op haar favoriete plek ligt. Op een klein huisje onder de boom bij het hek kan ze alles op straat zien. En joelen dat ze doet.

Van die hond die ze mist word ik erg zenuwachtig! Ze waren met z’n vieren. Haar twee pups zijn inmiddels geadopteerd ( zou ik erg vinden als ze een van hen mist) maar de dag nadat ik ze heb meegenomen van koraal tabak heeft iemand. Nog een derde witte pup gespot. Ik ben dagelijks gaan zoeken maar nooit gevonden  dit zou de hond kunnen zijn die ze mist?

De eigenaar en ik hebben nog even nagepraat want ze vroeg zich af of Fox dan eigenlijk wel tevreden was. Fox kwam op mij verder heel ontspannen over. Ook zat de eigenaar natuurlijk erg met de pup die niet gevonden is. Voor Fox was het meer een mededeling qua bevestiging dat er nog 1 was. Ze had het duidelijk niet over de 2 geadopteerde pups maar over de ontbrekende hond. Het vreemde is dat er na die ene melding nooit meer een melding is geweest van de missende hond en we hopen dan maar dat iemand anders haar meegenomen heeft.

Muffin en de hometrainer

Muffin heeft een wond aan haar poot, een wond die maar niet beter wil worden de eigenaar wil graag weten hoe de wond ontstaan is.
Hoelang ze er al mee loopt, waar ze vandaan komt, wat er met haar gebeurd is.
Controlevragen…
drinkt ze veel of weinig
ze plast grappig… hoe?
waar lag ze graag in het begin?
Muffin… wat een heftig gesprek.
Toen ik begon, begon mijn rechter oog ontzettend te jeuken. Echt jeuken dat ik krabben moest, vooral m’n rechter onderooglid en druk op het bot onder de oogkas. Ook kreeg ik een ontzettend beklemmend gevoel op m’n borstkas. Onderaan m’n middenrif. Heel beklemmend en zeer angstig
Haar rechter poot doet zeer tot op het bot. Een drukkend stekend en trekkende pijn, geen grote pijnlijke plek. De pijnlijke plek zit bovenop haar poot richting elleboog en heeft een doorsnede qua pijn van 15 cm. Ik mocht er ook absoluut niet bij in de buurt komen, voelde als blinde paniek. Ook niet toen ik uitlegde dat het geen pijn zou doen, no way er wordt niet gekeken!
Daarna ging ik verder over haar verleden, en vroeg haar kan je me vertellen wat er gebeurd is. Weer een groot paniek gevoel, donker, er niet uit kunnen, het voelde als in een plastic zak zitten, een alles verstikkend gevoel. Pijn in haar flanken daar werd ze vastgegrepen, ze heeft gesparteld maar kon niks. Ze bleef hier heel erg in hangen, in een verstikkende panische angst. Haar blik is donker en grauw, weinig kleur en hoe ze de wereld in kijkt voelde grauw. Niet helder, heel onrustig. Haar dump moet traumatisch geweest zijn.
Mijn gevoel zegt dat ze in een plastic zak op de landfill is geflikkerd en tussen de dode dieren/ vuilnis heeft gelegen. En dat ze daar tussen het vuil de infectie opgelopen heeft.
Ik vind het super shit want voor mijn gevoel was ze in het gesprek niet goed te bereiken en bleef ze in paniek hangen en ik had het gevoel dat ik vast liep. Ik vroeg haar hoe ze plaste en of ze me haar favo plekje kon laten zien, maar het enige wat er door m’n hoofd schoot was een hometrainerfiets van onderaf bekeken en een soort laag dakje boven mn hoofd en plassen met haar achterpootje omhoog. Maar ik denk dat dat niet juist is, want dat kwam heel gehaast voorbij. Neem aan namelijk dat de eigenaar geen hometrainerfiets heeft, lijkt me daar helemaal geen type voor.. Voor mijn gevoel was dit echt een slecht gesprek en verwacht er niet zo veel van.
Terugkoppeling met de eigenaar:
De paniek is heel herkenbaar en niet aan haar poot mogen zitten ook. Ze kan echt hysterisch doen. Toen ze er net was had ze nachtelijke paniekaanvallen, daar hebben we wel eens over gesproken. Haar pootje was tot op het bot ontstoken, was zelfs te zien op de rontgenfoto in december. Haar wond, het wordt onder haar elleboog dik en dan ik denk 15 cm lager weer dun.
Last van haar oog? niet dat ik weet. Manier van plassen niet correct, we bewaren het nog even voor een volgend gesprek.
 Ik heb wel een hometrainer trouwens maar er staat een ander afgedankt sportapparaat buiten waar ze plast, vlak bij de auto waar ze in het begin steeds onder ging liggen. Een soort roeiapparaat maar beetje anders, met een stuur en een zitje
Das toch redelijk frappant..
Al met al dus helemaal geen slecht gesprek. Vooral de hometrainer doet het hem haha. Ik had het al bijna niet vernoemd dat die voorbij was gekomen want ik vond het maar heel gek en was er echt van overtuigd dat ik dat niet goed had, wilde niet voor gek versleten worden. Pffff blij dat ik het toch heb durven zeggen hihi. Wat ik wel heel jammer vind is de angst die ze heeft. We gaan het vd week nogmaals in alle rust proberen en hopen dat ze nu ze haar grootste panische angst al gedeeld heeft we nog een beetje wijzer kunnen worden en we haar een beetje rust kunnen brengen. Ze komt namelijk heel onrustig over in haar hoofd.
2 dagen na het gesprek werd duidelijker waar het verstikkende gevoel vandaan kwam. Muffin had een stuk verband opgegeten en dat was blijven steken ter hoogte van het midden rif. Ze is met spoed geopereerd en daarna ging het snel berg opwaarts met haar gedrag

Pasteitjes voor Gabber

  • Waar heeft hij een litteken
  • heeft hij wel of niet een extra teen aan zijn achterpootjes
  • wat eet hij graag als snack
  • hoeveel drinkt hij op een dag
  • wat doet hij als hij gek doet
Gabber stond al een tijdje op stapel maar het kwam er nog niet van. Ik was druk met het behalen van mijn Duitse toestemming om hier in de Harz ook weer dierentrainingen te mogen geven. Na het behalen van de examens moest natuurlijk de hondenschool weer opgestart worden en in de opstartdrukte kwam het er gewoon niet van.
Vandaag (11-2) was het dan zover, een gesprek met Gabber. Gabber is de 2e oefencase die ik na het behalen van het communiceren certificaat gedaan heb. Voor mij is het nog geen routine en het kost me nog vrij veel moeite om me te blijven concentreren. Nog niet doorgewinterd zeg maar.
Gabber begon te vertellen: ik ben een wijze oude man en ik heb een goed leven gehad. Hij liet me plaatjes zien van een mooie vrij groene en verzorgde tuin met veel tropische planten en een gele muur. De plek voelde fijn. Zijn mens was een oudere man. Hij was oke, we waren vrienden.
Hoe het veranderde en waarom hij op straat terecht kwam werd me niet geheel duidelijk. De man werd ziek en daarna werd alles anders. Ik weet dan ook niet of hij zelf is weggegaan omdat hij geen eten meer kreeg of dat hij door familie gedumpt is. Omdat dit gedeelte verder niet meer te controleren is heb ik ook niet meer geprobeerd om daar achter te komen en zijn we over andere dingen gaan kletsen.
Ik vroeg hem wat eet je het liefst? Direct liet hij me een plaatje van een pasteitje zien. Ik moest lachen, bedoel je echt een pasteitje? Ja met zo’n lekker kartelrandje en bij het uitspreken er van kreeg ik het gevoel van een hele volle mond alsof hij hem in een keer had opgegeten, kreeg ik een heel glunderend en vrolijk gevoel en hoorde ik hem snuiven. Hahaha dit was echt meer dan grappig.
Wat doe je als je blij bent, kan je me dat laten zien? Gabber hupst gek, niet zoals de meeste honden doen, maar door gewicht te verplaatsen van de linker kant op de rechterkant, als een tinnen soldaatje. Een beetje stijfjes maar heel schattig.
Zijn litteken zit links achter richting heup/ flank. Het is geen streep of winkelhaak maar een groter rond tot driehoekkige vorm. Hij was er aan gekomen omdat hij tegen een oude roestige paal van een oud tuinhek was gelopen. Niks ernstigs, zijn mens had het goed verzorgd.
Zijn tenen.. Ik dacht 2 extra tenen maar het zou er net zo goed 1 kunnen zijn, aan zijn linker achterpoot, andere poot kon ik niet goed zien.
Water drinken, was ik eigenlijk vergeten te vragen maar mijn gevoel zegt dat hij veel water drinkt.
Terugkoppeling van huidige baasje:
”Hij word heel blij van een varkensoor, pasteitje heeft hij hier nog nooit gehad maar ik ga het vandaag voor hem kopen om uit te proberen.”
Ik vond dit zelf te grappig eigenlijk omdat dit voor mijn gevoel het meest overtuigend binnen kwam! Ik ben dan ook erg benieuwd als hij een pasteitje krijgt hoe zijn reactie zal zijn. Zou hij het in een keer in zn bek stoppen en snuivende geluiden maken?
”als hij blij is hupst hij inderdaad gek en ik ga het voor je filmen” ik ben benieuwd naar het filmpje want wat hij liet zien was vrij specifiek en met een bepaald ritme van het tikken van zijn nagels.
Water drinkt hij heel veel
Zijn litteken zit inderdaad links achter tussen heup en flank en is inderdaad rond/ driehoekig.
Zijn tenen kloppen niet helemaal, Hij heeft inderdaad links achter 1 teen (geen 2) en heeft er aan de rechter achtervoet ook 1.
Al met al ben ik totaal niet ontevreden over dit gesprek. Hier en daar niet geheel nauwkeurig (de tenen) maar de grootste lijn klopt. En ik ben echt heel benieuwd naar zn pasteitje… Wat zal ik lachen als hij hem totaal niet lust. hihi

Mijn allereerste gesprek, Hailey

Het enige wat ik bij haar kreeg was een foto en 5 vragen, geen naam omdat dat het antwoord van 1 van de vragen al kon verraden en dat in dit geval mogelijk herkenning kon geven. Iets wat ik niet wist maar toen ik vroeg om haar naam kreeg ik gewoon geen antwoord dus moest ik het zonder doen. Had ik haar naam geweten had ik haar waarschijnlijk herinnerd en zo haar geschiedenis kunnen achterhalen.

  1. had ze een halsband om toen ze werd gevonden?
  2. was ze jong of volwassen toen ze werd gevonden?
  3. hoe komt ze aan haar naam?
  4. is het een speelse hond?
  5. heeft ze snel vertrouwen in mensen?

Toen ik de foto kreeg begon ze eigenlijk gelijk te praten, ze vond best dat dat nu nu nu kon. Toen ik zei dat ik het nog moet leren dus me eerst moest voorbereiden was ze het daar niet mee eens en begon vast dingen te zenden. Eigenlijk overviel me het een beetje en was ze behoorlijk in our face. Het allereerste wat ik dacht was je bent vernoemd naar het kleinkind van de degene die de foto stuurde maar dat heb ik weggewuifd omdat me dat te voor de hand liggend leek omdat ik wist dat ze een hondje vernoemd had naar haar kleinkind… Ze bleef me plaatjes sturen van cactussen en houten schotten en dat ze mensen niet vertrouwd. Ik zie haar wel heel graag spelen, laag op de poten rondjes rennen maar naar mensen toe heel afwachtend en argwanend. Tot ze je vertrouwd, dan is ze erg in your face.

Bij navraag bleek dit te kloppen. Ze is idd gevonden tussen cactussen en hout, heeft zeer weinig vertrouwen in vreemden, maar eenmaal vertrouwen is ze idd erg in to your face en dwingend. Ze is inderdaad vernoemd naar het kleinkind van de fotostuurster. Ze is heel speels.

Wat niet klopte was haar leeftijd, ze is als pup gevonden en ik dacht dat ze jong volwassen was. Ook zag ik haar met een oranje touw als halsband en dat klopte niet, ze had geen halsband om toen ze werd gevonden. Ik had het idee dat ze bij Ronde klip was gevonden maar dat klopte niet, ze is bij de buren van de stuurster gevonden en dat ligt niet bij Ronde Klip. Eerlijk gezegd waren dit laatste moment aannames omdat het me dwars zat dat ze me al wat info gezonden had voor dat ik er klaar voor was. Omdat ik bang was dat ik zelf te veel dingen zou gaan invullen wilde ik de vragen afronden en sturen wat ik had zodat we evt met een ander dier met een schone lei konden verder gaan.

van de vragen had ik 3 goed 2 fout. Haar persoonsomschrijving was perfect. info rondom haar leeftijd op moment van vinden en halsband klopte niet. Hoe de omgeving er uit zag klopte perfect, locatie niet.

Geleerd:

  • zodra info binnen komt niks wegwuiven en rustig binnen laten komen. Niet bang zijn dat je fouten maakt of er nog niet klaar voor bent want de eerste info was treffend en de info die ik later probeerde te verzamelen klopte niet, daar heb ik eigen aannames laten spreken en niet m’n intuïtie gebruikt.