Bijzonder om 2 honden uit hetzelfde gezin te mogen, vooral als de band zo innig is al bij deze 2. Twee oude mannen, 2 maatjes voor het leven en een baasje die graag weten wilde of alles wel goed met ze ging. Het eerste gesprek had ik met Polar, Die voelde urgent. Wilde eigenlijk al praten voor ik zelf zo ver was. Zijn controle vragen waren niet geheel kloppend maar we wilden toch kijken wat er uit het gesprek kwam en of het herkenbaar was/ of we er iets mee konden. Soms gebeurd dat dat de controlevragen niet super kloppen maar er in het gesprek wel duidelijk word dat het om het juiste dier gaat. Hij voelde erg wisselend in zijn stemmingen en had last van zijn kwalen. Voelde zich niet lekker in zijn vel. Toen ik hem vroeg heb je het nog naar je zin, antwoordde hij zin, zin, wat heet naar m’n zin. Niet alle dagen zijn nog leuk en ik voel me niet zo lekker. Het wisselt zo. Ik heb vaak hoofdpijn, maar drink eigenlijk ook te weinig. Mijn schildklier is niet goed. Zijn baasje wilde graag weten of zijn medicijnen hielpen. Hij antwoordde er op ja want zonder was het nog veel erger. Veel jeuk, maar jeuk hoort bij mij. Ook wilde zijn baasje graag weten of hij nog wel hoorde en nog goed kon zien. Dat werd wel iets minder maar was nog niet zo erg. De hoofdpijn wel daar moest iets aan gebeuren. Het baasje heeft gelukkig gelijk een bloedtest laten doen bij de dierenarts en inderdaad zijn schildklier was niet in orde en zijn nieren bleken ook niet in orde te zijn. Polar krijgt nu medicijnen en een speciaal dieet en hopelijk voelt hij zich snel beter.
Een aantal dagen laten was zijn aangenomen broer Pretto aan de beurt voor een gesprek. Een heel ander type. Heerlijk opgeruimde jongen. Ook op leeftijd maar lekker in zijn vel. Hij maakte zich wel zorgen om zijn grote vriend en wilde nog extra even vragen of er goed op hem gelet werd. Hi vertelde dat hij als pup graag onder dekentjes lag, lekker wegkruipen daar genoot hij van. Dat hij tijdens het eten al kwispelend zijn bak rond schoof en hij graag op een ronde zachte plek lag. Zijn baasje wilde weten of hij nog wel bij hun blijven wilde. Dat vond hij maar een gekke vraag. Tuurlijk wilde hij dat, hij voelde zich nog prima en kon nog wel eventjes door hoor. Of ze hem met een rubberen noppen borstel lekker wilde scrubben. Niet kammen met een kam maar met zo’n lekkere borstel masseren. Hij voelt zich goed van lijf en leden, medicijnen deden hun werk prima. Zijn tenen jeuken, daarom mag je er niet aan zitten (vraagje van zijn baasje waarom ze niet aan zn pootjes mogen zitten). Ze broeien een beetje door de warmte en zijn een beetje rood. Op de vraag heb je nog wensen antwoordde hij ja het watervalletje moet weer aan… oke Pretto ik zal het vragen! ik bedank hem voor het leuke gesprek en zoek contact met zijn baasje.
Ook hier bespreken we weer het gesprek en het klopte inderdaad dat hij vroeger graag onder dekentjes kroop en hij opgeruimder is als zijn broer. Ook de andere controlevragen klopten. Ze beloven om Polar goed in de gaten te houden en gaan zo’n lekkere borstel voor Pretto kopen. Het grappigste van alles was dat de man des huizes op het moment van het gesprek inderdaad met de vijver bezig was om de waterval te maken. De oude pomp was niet goed meer en ze hadden net een nieuwe gekocht. Blijf het grappig vinden hoe dingen door komen en vernoemd worden in zo’n gesprek. Leuk!
Ik hoop dat de baasjes en de oude heren nog een lange tijd van elkaar mogen genieten want deze 2 mannen zijn echt heel gek op elkaar. In beide gesprekken kwam de ander naar voren. Beide hechten veel waarde aan elkaar. Echt broeders met andere moeders.