Deze twee jongens komen samen in 1 verhaal, Dexter leeft nog Riddick is overleden. Ze horen samen bij 1 eigenaar en horen samen in 1 bericht omdat hun verhalen verweven zijn met elkaar.
Beide jongens kregen dezelfde controlevragen: wat eet je en wat is je favo speeltje.
Voor Riddick:
- Had je veel pijn?
- Mis je dexter?
- Heb je een leuk leven gehad bij ons
- Waarom heb je niet iets laten merken dat je zo ziek was
Voor Dexter:
- Heb je pijn?
- Waarom vermoord je egels?
- Ben je nog wel gelukkig?
- Mis je Riddick?
- Wist jij dat Riddick ziek was?
De controlevragen: Dexter heeft een blauwe plastic bal als favo speeltje en een rubberen kip en Riddick heeft het liefst een zacht knuffelje/ velletje in zijn bek. Eten Dexter krijgt vers vlees grote stukken en Riddick kreeg zachter gemalen vers vlees. De controlevragen kloppen alleen de rubber kip niet. Dexter krijgt nu inderdaad grotere stukken vers vlees als toen Riddick nog in leven was. Baasje krijgt sinds kort vlees van een jager.
Dexter’s verhaal:
Dexters lijf voelt zonder pijn, ik voel dat zijn lijf en hoofd “gescheiden” aanvoelen en weet dan eigenlijk al zeker dat hij op goede pijnstillers staat. Hij geeft ook aan op de pijnstilling geen heftige pijn te hebben. Ik ga dan wel niet meer zo snel, ik geniet nog steeds van mn wandelingen langs het water en het gras. Ik hou van de wind in mijn snoet en als ik klaar ben me heerlijk op te rollen “voor de kachel” en lekker te slapen. Ik ben echt nog wel gelukkig. Ik hoef niet meer zo nodig vanalles. Gewoon een lekker wandelingetje en mn natje en mn droogje en dan is het oke. Egels doodmaken vind ik een geweldig spannend spel. De geur, de vorm de stekels, geeft me een jachtgevoel en doet me denken aan eten en mn bal. Het is de combinatie van de 2 die ik geweldig vind. We hebben het er over dat het niet zo’n gewenst spel is en dat er mee stoppen eigenlijk wel vriendelijker is. Daar moet hij niks van weten. Nee hoor, dat wil hij niet horen. Over zijn vriend Riddick zegt hij. Mijn kleine Vervelenderick. Ja natuurlijk mis ik hem en wist ik dat hij ziek was. Maar we nemen de dingen zoals ze komen. Dingen zijn zoals ze zijn. Ziekte en doodgaan zijn voor ons een onderdeel van het leven. We genieten intens en gaan als het zo ver is. We staan niet stil bij ziek zijn en beter worden. Niet sippen lief baasje hij is goed terecht gekomen…
Riddick’s verhaal: Natuurlijk mis ik Dexter, mijn grote voorbeeld mijn held. 2 handen op 1 buik, alles wat hij deed, deed ik ook. Ik heb een heerlijk leven gehad bij jullie en genoot van alles. Riddick komt over als een grote pretkip en blijhoofd die de dingen in het leven niet zo nauw en serieus nam. Waarom ik niet heb laten merken dat ik ziek was? Echte mannen laten geen pijn zien zegt hij stoer. we zijn geen jankers… En dan begint hij te grinniken. Nee hoor zegt hij, ik heb het niet gemerkt dat het zo ernstig was. Ik had last van ademnood af en toe maar ik wist niet dat ik echt ernstig ziek was. Wat Riddick had kreeg ik niet echt duidelijk in het gesprek. Alleen ademklachten. Ook in dit gesprek blijkt dat Riddick het nam zoals het kwam. Het ws goed zo en het genieten van het leven was intens.
Terugkoppeling van de eigenaar: Dit zijn de honden op en top. Riddick was een blijhoofd en kon af en toe vervelend doen naar Dexter maar ze waren wel gek op elkaar. Riddick is op jonge leeftijd (3,5 jaar) overleden aan longkanker en dat blijft nog heel moeilijk voor me. Dexter heeft inderdaad pijnstilling en is minder actief als dat hij altijd was. Dat egels doodmaken zijn hobby is klopt helemaal, hij gaat er volledig in op, dat hij het er niet mee eens is om te stoppen is zo Dexter. Ik ben wel blij dat hij nog wel geniet van het leven, maar het vrklaard wel waarom hij minder zin heeft aan dingen doen. Ik ben blij met dit gesprek en hoop dingen een plaatsje te kunnen geven.
Sterkte lieve baas met je rouwproces. Dank voor je vertrouwen